مقایسه فشار داخل کاف تراشه با دو تکنیک حجم ثابت و حداقل نشت در بخش اورژانس

Abstract

این مطالعه با هدف مقایسه ی فشار کاف لوله ی تراشه در دو روش حداقل نشت و حجم ثابت انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی با حجم نمونه ی 110 نفر(55 نفر در هر گروه) در بیماران نیازمند انتوباسیون در اورژانس بیمارستان امام رضا که فاقد معیار های خروج بودند(سن زیر 18 سال-عدم رضایت همراهان برای شرکت در مطالعه) انجام گردید. از تمام همراهان بیماران رضایت نامه مربوط به طرح اخذ شد. بیماران به دو گروه مساوی با استفاده از نرم افزار کامپیوتری تصادفی سازی تقسیم شدند. بعد از آن برای یک گروه تکنیک حجم ثابت و برای گروه دو تکنیک MLT استفاده شد. در تکنیک حجم ثابت کاف با 10 سی سی هوا پر شده و در تکنیک MLT پر شدن کاف تا حداقل شدن شنیدن نشت هوا در پایان دم بود.تمامی موارد با روش استاندارد کنترل فشار با مانومتر چک شده و در پرسشنامه ثبت شد. داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و با استفاده از روشهای آماری independent sample’s t test و در صورت نیاز Mann- Whitney U test برای مقایسه داده های کمی بین دو گروه و chi square برای داده های کیفی هر دو گروه داده ها با معیار استاندارد فشار کاف لوله تراشه (cm H2030-20 که در صورت تبدیل به میلیمتر جیوه حدود 35-25 میلیمتر جیوه بود) مقایسه و تحت آنالیز قرار گرفت.یافته ها:میانگین سایز لوله تراشه ی مورد استفاده در گروه حجم ثابت 51/7(±23/0) و در گروه حداقل نشت60/7(24/0±) بود که اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد.( 05/0=p)میانگین فشار داخل کاف در گروه حجم ثابت 07/46(54/23±) بوده و در گروه حداقل نشت 72/33(14/9±) است و به صورت معنی داری در گروه حجم ثابت بالاتر است. ( 028/0=p)البته این معنی داری ها به لحاظ بالینی اهمیتی ندارد.از این نظر 4/56 درصد افراد گروه حجم ثابت فشار داخل کاف مناسب و نرمالی داشتند که این عدد در گروه حداقل نشت به 2/78 درصد رسیده است و به صورت معنی داری در گروه حداقل نشت بالاتر است. ( 025/0=p)