رشد حرفه ای پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: رشد حرفه ای پرستاران از ضروریات این حرفه مراقبتی بوده و رابطه مستقیمی با کیفیت خدمات ارائه شده توسط آنان دارد، بنابراین ارزیابی آن در پرستاران ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه تعیین رشد حرفه ای پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در آن 350 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به روش نمونه گیری تصادفی نسبتی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه مشخصات فردی-اجتماعی و پرسشنامه رشد حرفه ای (CDQ) مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری 13SPSS و با استفاده از آزمون های آماری T test، ANOVA انجام گرفت. برای انجام آنالیزهای آماری، سطح معنی داری 05/0> P در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره رشد حرفه ای پرستاران در دامنه نمره 5-1، 40/0±49/3 بدست آمد. طبق نتایج، متغیرهای دموگرافیک دانشگاه محل تحصیل، واحد محل کار، وضعیت استخدام، شیفت معمول و متوسط درآمد سالانه با رشد حرفه ای پرستاران ارتباط آماری معنی داری داشت(p<0.05). اما متغیرهای دموگرافیک جنس، سابقه خدمت، ساعت آموزش در سال و وضعیت تاهل با رشد حرفه ای پرستاران شاغل در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز ارتباط معنی داری نداشت(p>0.05). نتیجه گيري: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که، میزان رشد حرفه ای در پرستاران مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز خوب (متوسط به بالا) می باشد. با توجه به ارتباط معنی دار بین رشد حرفه ای با بعضی از متغیرهای فردی اجتماعی، به نظر میرسد با تعدیل بعضی از متغیرهای موثر بر رشد حرفه ای و حمایت های سازمان، استراتژی هایی در راستای ارتقاء سطح کلی رشد حرفه ای فراهم گردد.