تعيين فراواني مقاومت به فسفومايسين در ايزوله هاي انتروباكترياسه باليني در بيمارستانهاي امام رضا، كودكان، اسدآبادي در شهرستان تبريز در سال 1397

Abstract

در این مطالعه هدف، بررسی میزان مقاومت به آنتی بیوتیک فسفومایسین بوده و همچنین میزان توزیع ژن های مقاومت دارویی بین ایزوله های انتروباکتریاسه جدا شده از سه بیمارستان تبریز بوده است. مواد و روش ها: به منظور بررسی الگوی حساسیت در 250 ایزوله انتروباکتریاسه در سال 97 به روش دیسک دیفیوژن آگار با آنتی بیوتیک های فسفومایسین،کوتریموکسازول، سفوتاکسیم سیپروفلوکساسین، جنتامیسین، سفتازیدیم ،ایمی پنم و آمیکاسین انجام شد. میزان MIC آنتی بیوتیک فسفومایسین با روش رقت در آگار تعیین شد. به منظور دست یابی به میزان توزیع ژن های مقاومت به فسفومایسین(fosA, fosA3, fosB, fosB2, fosC, fosC2, fosX)در ایزوله های مقاوم از روش PCR استفاده شد. یافته ها: فراوانی مقاومت به فسفومایسین با روش های دیسک دیفیوژن آگار و رقت در آگار به ترتیب 6 %و 6/9 % به دست آمد. میزان مقاومت در برابر سایر آنتی بیوتیک ها با روش دیسک دیفیوژن آگار به شرح زیر بود: کوتریموکسازول 4/80%، سفوتاکسیم 2/65%، سیپروفلوکساسین 4/64%، جنتامیسین 2/61%، سفتازیدیم 2/49%، ایمی پنم 6/41% و آمیکاسین 4/30% . همچنین میزان درصد ژن های مورد بررسی قرار گرفته شده مقاومت برای ژن های fosA، fosC، fosX و fosA3 به ترتیب 6/1، 6/1، 6/1 و 8/0 می باشد. در مطالعه حاضر ژن های fosB, fosB2 و fosC2 در ایزوله ها ردیابی نشدند.