درناژ پرکوتانئوس و تزریق اتانول به عنوان ماده اسکلروزان برای درمان کیست های کلیوی بزرگ
Abstract
در این مطالعه به استفاده از آسپیراسیون پرکوتانئوس و تعبیه نفروستومی و تزریق مواد اسکلروزان و ارزیابی نتایج طولانی مدت از نظر یافته های سونوگرافیک می پردازیم.
مواد و روش ها: از مارس ۲۰۱۱ تا مارس ۲۰۱۷، ۲۸ بیمار مبتلا به کیست کلیه علامتدار تحت تعبیه نفروستومی درون کیست و تخلیه مایع در دو مرحله و تزریق یک نوبت اتانول ۹۵ درصد قرار گرفتند و در بازه زمانی میانگین ۱۴ ماه تحت پیگیری قرار گرفتند. پس از تخلیه اولیه در اتاق عمل کاتتر به مدت ۲۴ ساعت باقی مانده و بیمار به بخش منتقل شده است. پس از مدت زمان فوق مقدار مایع ثانویه تخلیه شده اندازه گیری شده و به نسبت یک چهارم از مقدار مایع فوق، اتانول ۹۵ درصد (به عنوان ماده اسکلروزان) داخل کیست تزریق شده و کاتتر بلافاصله خارج شده است. در صورتی که در بررسی سونوگرافیک بعد عمل نشانه ای از عود وجود نداشت (اندازه کیست ثابت بوده یا رو به کاهش داشته باشد) به عنوان موفقیت عمل در نظر گرفته شد.
یافته ها: ۲۸ بیمار با کیست ساده کلیه با میانگین قطر ۹۰ میلی متر تحت آسپیراسیون و تعبیه نفروستومی و تزریق ماده اسکلروزان قرار گرفتند که در ۱۴/۸۲ درصد بیماران در پیگیری میانگین ۱۴ ماه بهبودی سونوگرافیک داشتند.