اثرات آتورواستاتین با دوز بالا در مقایسه با دوز پایین بر روی مارکرهای التهابی و پروفیل انعقادی در بیماران دیابتی تیپ 2

Abstract

استاتین ها یکی از مهمترین داروهایی است که نه به خاطر اثرات کاهنده کلسترول بلکه سایر اثرات غیر وابسته به لیپید بصورت گسترده در درمان بیماران استفاده می شود. اثرات ضد التهابی و ضد انعقادی استاتین ها کاملاً مشخص شده است. چه بسا اثرات ضد التهابی و ضد انعقادی استاتین ها در بیماران با دیابت نوع 2 بصورت دقیق مطالعه نشده است. چه بسا ما به مقایسه اثرات ضد التهابی و ضد انعقادی استاتین با دوز پایین 10 میلی گرم روزانه و دوز بالای 40 میلی گرم روزانه در بیماران با دیابت تیپ 2 پرداختیم. مواد و روش کار: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی (IRCT) ، 150 بیمار مبتلا به دیابت ملیتوس نوع 2 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، در قالب دو گروه A و B ( به ترتیب گروه آتوراستاتین 10 و گروه آتوراستاتین 40) مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران گروه A، تحت درمان با آتوراستاتین روزانه 10 میلی گرم و بیماران گروه B، تحت درمان با آتوراستاتین روزانه 40 میلی گرم به مدت 3 ماه قرار گرفتند. پارامترهای مربوط به پروفایل بیوشیمی ، پروفایل چربی و مارکرهای التهابی، انعقادی، تست های کبدی در ابتدای مطالعه و در پایان 3 ماه بررسی شدند.

نتایج و یافته ها: تفاوت معنی داری در سطوح کلسترولی، فیبرینوژن، IL1، IL6 بدنبال 3 ماه درمان در دو گروه آتوراستاتین 10 و 40 وجود داشت. نتایج آزمون تی زوجی نشان دهنده کاهش بارز سطوح تمام مارکرهای التهابی و انعقادی بجز هموسیستئین و CPK در گروه آتوراستاتین 40 بود. (P>0.05)