بررسی میزان بیان سرمی miR-1و miR-423 در بیمارن مبتلا به نارسایی حاد قلبی در مقایسه با افراد سالم و ارتباط آن با پیش آگهی بیماری
Abstract
در طی این مطالعه علاوه بر بررسی نقش تشخیصی این miRNA ها به بررسی نقش پروگنوستیک این miRNA ها پرداخته شد. روشها و مواد:در یک مطالعه مورد-شاهدی مجموعاً 102 نمونه خون از بیماران بستریشده با تشخیص نارسایی قلب حاد در بیمارستان شهید مدنی تبریز و گروه کنترل سالم اخذ شد. سپس پلاسمای این نمونه های خون جداشده و بررسی miRNAهای 1 و 423 توسط تکنیک Real- time PCR انجام شد. سپس بیماران به مدت یک سال پیگیری شدند و داده¬های بالینی در ابتدای بستری و در زمان یک سال بعد جمعآوری و توسط نرمافزار SPSS 22 تحت تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.یافتهها:جمعاً 102 نمونه پلاسمای خون تحت بررسی قرار گرفت که شامل نمونه از ۴۴ بیمار با نارسایی قلبی (۴۳٫۵%) و ۵۸ مورد کنترل (۵۷٫۵%) بود. تفاوت معنیداری ازنظر مشخصات دموگرافیک بین دو گروه وجود نداشت. میانگین miRNA 1 در بیماران نارسایی قلبی ۰٫۸۳ ± ۱٫۹۳ بود که بهطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (۰٫۰۰۰۱>P value). در بررسی میزان miRNA 423، میانگین miRNA 423 ۰٫۵۴۶ ± ۱٫۶۸۱ بود که بهطور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (۰٫۰۰۰۱>P value). در پیگیری انجامشده از بیماران تعداد 35 بیمار پیگیری شد (دسترسی به تعداد 9 بیمار (20%) مقدور نشد). از 35 بیمار پیگیری شده 10 بیمار فوتشده بودند (۲۸٫۶%). در ارزیابی قدرت پیشگوییکنندگی miRNA-423 در بیمارانی که در طی یک سال بعد از ترخیص فوت شدند میزان miRNA423بهطور معنیداری بیشتر از بیماران زنده بود (۰٫۰۴۸p-value=).