مقایسه‌ی ارزش تشخیصی سونوگرافی FAST ، لواژ تشخیصی پریتوئن (DPL) و یافته های آزمایشگاهی با سی تی اسکن شکمی در تشخیص ترومای بلانت شکمی در بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس
Abstract
ترومای بلانت شکمی طیف وسیعی از آسیب های خفیف, تک سیستمی و چند سیستمی را ایجاد می نماید و تشخیص سریع این نوع آسیب ها و تعیین شدت آن کمک شایانی در کاهش مرگ و میر و ناتوانی ناشی از آن می نماید.نکته قابل ملاحظه در این بیماران این است که با درمان صحیح می توان از مرگ حداقل یک سوم آنها جلوگیری کرد. با توجه به اهمیت تشخیص سریع بر آن شدیم به مقایسه روش های تصویر برداری سونوگرافی FAST، DPL و سی تی اسکن بپردازیم. مواد و روش کار:این مطالعه بصورت توصیفی-گذشته نگر بر روی پرونده تمامی بیماران با ترومای بلانت شکمی که در طی سال 96-97 به بیمارستان امام رضا(ع) تبریز مراجعه کرده بودند(19109نفر) انجام شد. نتایج حاصل از سونوگرافی شکم، DPL، یافته های آزمایشگاهی با نتایج سی تی اسکن شکم بیماران به عنوان گلد استاندارد تشخیص ترومای شکم مقایسه شد. اطلاعات پژوهش شامل: سن، جنس، مکانسیم تروما، نتایج FAST اعم از مثبت یا منفی بودن، نتایج DPL، نتایج آزمایشات( CBC و ...) می‌باشد.یافته ها:یافته های این مطالعه نشان داد از 19109 بیمار ترومای بلانت شکمی در مجموع 61 نفر تحت سونوگرافی FAST و به دنبال آن سی تی اسکن شکم و لگن و DPL قرار گرفته اند.از 61 بیمار، 53 مورد (9/86%) مرد و 8مورد (1/13%) زن بودند. از تعداد کل بیماران11 بیمار (%03/18) FAST,DPL,CT SCAN مثبت داشته اند.