تاثير كوانزيم Q10 در لانه گزيني جنين در سيكلهاي ART
Abstract
ناباروری وضعیتی شایع است که بسیاری از زوج ها از آن رنج می برند. هرچند روش های درمانی پیشرفته کنونی در این زمینه نویدبخش بوده اند، ولی هنوز میزان موفقیت آنها چندان بالا نیست. بر همین اساس، محققین درصدد هستند تا با استفاده از روش های گوناگون، احتمال موفقیت روش های کمک باروری را افزایش دهند. اخیرا، کوآنزیم Q10 متغیری مهم و تاثیرگذار در روند باروری شناخته شده است و برخی مطالعات معدود، نتایج مطلوبی در این زمینه بهمراه داشته اند. هدف از مطالعه کنونی، بررسی تاثیر تجویز خوراکی کوآنزیم Q10 بر لانه گزيني جنين در سيكلهاي کمک باروری می باشد.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار، 128 زن دچار ناباروری کاندید روش های کمک باروری به دو گروه تقسیم شده و با شروع گنادوتروپین تا مشخص شدن جواب آزمایش بارداری روزانه یک عدد کپسول کوآنزیم Q10 خوراکی (گروه مداخله، 64 بیمار) یا دارونما (گروه شاهد، 64 بیمار) دریافت کردند. در نهایت تعداد تخمک، میزان فرتیلیزاسیون، تعداد امبریو، کیفیت امبریو، تعداد امبریوی منتقل شده، میزان ایمپلانتاسیون و میزان حاملگی در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج: متوسط سنی بیماران در گروه مداخله 01/6±77/32 سال (20 تا 41) و در گروه شاهد 93/5±45/32 سال (20 تا 42) بود که تفاوت معنی دار آماری نداشت (77/0=p). در مقایسه دو گروه مداخله و شاهد از نظر تعداد تخمک (بترتیب 16/7±47/10 و 52/7±38/9 عدد، 40/0=p)، میزان فرتیلیزاسیون (بترتیب 08/16±88/66 و 50/21±73/66 درصد، 96/0=p)، تعداد امبریو (بترتیب 87/4±03/7 و 85/4±84/5 عدد، 17/0=p)، کیفیت امبریو (9/71% درجه I و 1/28% درجه II در گروه مداخله، 8/68% درجه I و 3/31% درجه II در گروه شاهد، 70/0=p)، تعداد امبریوی منتقل شده (9/10% یک عدد، 3/56% دو تا سه عدد و 8/32% بیش از سه عدد در گروه مداخله، /14% یک عدد، 3/56% دو تا سه عدد و 7/29% بیش از سه عدد، 84/0=p)، میزان ایمپلانتاسیون (بترتیب 73/12±39/8 و 80/12±22/7 درصد، 60/0=p) و میزان حاملگی (بترتیب 4/34% و 6/26%، 34/0=p) علی رغم نتایج بهتر در گروه مداخله تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.