ارزش تشخیصیDW MRI در افتراق ضایعات خوش خیم و بدخیم کبدی

Abstract

در این مطالعه میزان حساسیت و اختصاصیت DW MRI در افتراق توده های کبدی از نظر خوش خیم یا بدخیم بودن مورد بررسی قرار می گیرد. مواد و روشها: جامعه آماری ما تمامی بیمارانی که در یافته های سونوگرافی یا سی تی اسکن خود دارای توده solid بودند طی یکسال بود که تحت DW MRI قرارگرفتند. یافته های مربوط به DW MRI توسط رادیولوژیست بررسی و ارزیابی شده و با یافته های مربوط به سی تی اسکن و سونوگرافی مطابقت داده می شوند. همچنین تشخیص نهایی بر اساس پاتولوژی و یا مارکر های سرمی(مانند آلفا فتو پروتئین ) با تشخیص رادیولوژی تطبیق داده می شود. در نهایت حساسیت و ویژگی DW MRI بر اساس نتایج گلد استاندارد (پاتولوژی ) محاسبه می شود. نتایج: دو گروه از نظر جنس همسان نبودند. از نظر توزیع سنی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت. با این حال بر اساس داده های بدست آمده با قطعیت بالا حساسیت 6/97 % و اختصاصیت 7/98 % برای DW MRI با استفاده از میزان ADC در تشخیص موارد بدخیم از خوش خیم بدست آمد (0001/0=p ) ، (99/0=AUC ).