بررسی و مقایسه میزان CHB در دو گروه تحت درمان ترومبولیتیک و PPCI در افراد مبتلا به STEMI و تاثیر آن بر outcome بیمارستانی در سالهای 94-97
Abstract
در اين مطالعه بر آن شديم که به مقايسه عاقبت باليني بيماران STEMI بپردازيم که تحت درمان با ترومبوليتيک يا آنژيوپلاستي اوليه قرار گرفته اند و دچار بلوک کامل قلبي شده اند، بپردازيم.
روش کار: در اين مطالعه گذشته نگر تعداد 127 بيمار در بازه زماني سال 90-97 که بدنبال انفارکتوس حاد ميوکارد با بالا رفتن قطعه ST تحت درمان رپرفيوژن با ترومبوليتيک يا آنژيوپلاستي اوليه قرار گرفته بودند و دچار عارضه بلوک کامل قلبي شده بودند وارد مطالعه شدند.يافته هاي پايه باليني، آزمايشگاهي و آنژيوگرافيک و همچنين پيامد بيمارستاني در دو گروه با هم مقايسه شدند.
یافته ها: 80 بيمار در گروه آنژيوپلاستي اوليه و 47 بيمار در گروه ترومبوليتيک تراپي دچار عارضه بلوک کامل قلبي شده بودند. جنس مرد، سابقه مصرف سيگار و سابقه COPD در گروه آنژيوپلاستي اوليه بيشتر ديده شد. بقيه ي خصوصيات باليني تفاوت چنداني در دو گروه نداشت.ميزان کراتينين، پتاسيم و تروپونين به طور غير معني دار در گروه آنژيوپلاستي اوليه و ميزان هموگلوبين، گلوکز خون و LVEF در گروه ترومبوليتيک به طور غير معني دار بيشتر بود.مورتاليتي داخل بيمارستاني در دو گروه ترومبوليتيک (29%) و گروه آنژيوپلاستي اوليه (30%) تفاوت عمده اي با هم نداشت.(p = 0.96) معذلک مجموج حوادث داخل بيمارستاني بطور معني داري در گروه ترومبوليتيک کمتر ديده شد.