بررسی تأثیر زمانهای مختلف ناشتایی بر روی سطوح قند خون قبل از اینداکشن و حین بیهوشی در بیماران دیابتیک تیپ ıı
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر میزان مدت ناشتایی بر میزان قند خون صبح عمل، قبل از اینداکشن و پس از بیهوشی برای بیماران دیابتی نوع 2 است.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی – تحلیلی بود. روش نمونهگیری بهصورت تصادفی ساده بود و بر همین اساس نمونهها طبق جدول اعداد تصادفی تا زمان تکمیل نمونه مورد نیاز انتخاب شدند. در طول 6 ماه، 61 بیمار پس از آمادهسازی بیمار و مانیتورینگهای لازم انتخاب شد. متغیرهای موردنظر شامل سن، جنس، وزن، قد، مدتزمان ناشتایی در مورد جامدات و مایعات، مصرف آخرین داروی ضد دیابتی و زمان آن، طول مدت بیماری دیابت، درمانهای ضد دیابتی و مقادیر آنها، قند خون صبح روز عمل، قند خون بلافاصله قبل از اینداکشن بیهوشی، قند خون حین بیهوشی با فاصله یک ساعت از اینداکشن، دریافت مایعات داخل وریدی قبل از عمل، نوع عمل از طریق پرسشگری و پرونده بیمار جمعآوری شد.
یافتهها: نتایج مطالعات نشان داد میانگین مدتزمان ناشتایی 01/3±2/16 ساعت بود که حداقل میزان زمان ناشتایی 7 ساعت و بیشترین میزان ناشتایی 23 ساعت بود. همچنین با توجه به اینکه میزان استاندارد ناشتایی زیر 12 ساعت است که تنها 5 نفر این میزان را رعایت کردهاند درحالیکه 4/34 درصد افراد میزان ناشتایی با مدتزمان بیش از 18 ساعت بودند. بررسی میزان زمان ناشتایی بر مبنای جنسیت نیز نشان داد که زمان ناشتایی برای مردان بهطور متوسط 8/15 ساعت و زنان 4/16 ساعت بود. همچنین نتایج نشان داد که بهطور میانگین تغییرات قند خون صبح روز عمل، قبل از اینداکشن و یکساعت بعد از اینداکشن برای مردان به ترتیب به میزان 15/194، 52/158 و 74/151 میلیگرم بر دسیلیتر و برای زنان 1/175، 28/147 و 83/143 میلیگرم بر دسیلیتر که نشان دهنده سیر کاهش میزان قند خون در این سه بازهی زمانی است.