بررسی مقایسه ای کاربرد غشاء دیپلن ال ایکس و کوپک از نظر ترجیح بیمار بر روی درد و ترمیم زخم بعد از جراحی فلپ پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط و شدید
Abstract
قدمه: پس از جراحی پریودنتال، در اغلب موارد ناحیه مورد جراحی به وسیله پک جراحی پوشانده می شود. پیشنهاد شده است که احتمالا پک ها می تونند عوارضی مانند عفونی شدن پس از جراحی و خونریزی را به حداقل رسانند، ترمیم بافت ها را با جلوگیری از ترومای فیزیکی حین جویدن و تکلم آسان کنند و از تشکیل بافت گرانولیشن جلوگیری نمایند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مقایسه ای کاربرد غشاء دیپلن ال ایکس و کوپک از نظر ترجیح بیمار بر روی درد و ترمیم زخم بعد از جراحی فلپ پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط و شدید می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی تعداد ۲۶ بیمار برای مقایسه کاربرد غشاء دیپلن ال ایکس و کوپک بر روی درد و ترمیم زخم بعد از جراحی فلپ پریودنتال و همچنین ترجیح بیمار در بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط و شدید مورد بررسی قرار گرفتند. میزان درد بر اساس معیار VAS (Visual Analogue Scale) در روزهای ۳ و ۷ پس از جراحی ارزیابی و بین دو نوع پانسمان (غشاء دیپلن ال ایکس و کوپک) مقایسه شد. در روزهای 7 و 14 بعد از هر دو جراحی فلپ، ترمیم ناحیه جراحی با استفاده از شاخص WHI (Wound Healing Index) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سن بیماران مورد مطالعه برابر ۹۳/۸ ± ۱۵/۳۳ سال با میانه ۳۱ سال بود. کمترین سن بیماران مورد مطالعه برابر ۱۹ سال و بیشترین آن برابر ۵۴ سال بود. از ۲۶ بیمار مورد مطالعه، ۱۲ مورد مذکر و ۱۴ مورد مونث بودند. میانگین درد بیماران در گروه کوپک در روز ۷ ام برابر ۰۵/۱ ± ۱۹/۱ و در گروه غشاء دیپلن ال ایکس برابر ۲۶/۰ ± ۴۵/۰ بود. میانگین نمره WHI در گروه کوپک در روز ۱۴ ام برابر ۴۵/۰ ± ۸۴/۳ و در گروه غشاء دیپلن ال ایکس برابر ۲۴/۰ ± ۵۷/۴ بود.
نتیجه گیری: میزان درد در هر دو گروه استفاده کننده از پانسمان های پریودنتال پایین بوده و در گروه پانسمان غشاء دیپلن ال ایکس نیز پایین تر بوده است. همچنین میزان بهبود و التیام زخم در بیماران بر اساس WHI نیز در گروه پانسمان غشاء دیپلن ال ایکس نیز بالاتر و در حد عالی بود. با توجه به فاکتورهای های فوق بیماران مورد مطالعه به صورت اکثریت استفاده از غشاء دیپلن ال ایکس را ترجیح داده بودند.