آگاهی و نگرش پرستاران و پزشکان شاغل در بخشهای اورژانس مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از اهدا عضو پس از مرگ قلبی، 1398

Abstract

چکیده: مقدمه: اهدا عضو پس از مرگ قلبی شامل برداشت و پیوند اعضا بدن پس از مرگ فرد است. هدف از این مطالعه بررسی آگاهی و نگرش پرستاران و پزشکان شاغل در اورژانس‌های مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نسبت به اهدا عضو پس از مرگ قلبی می باشد. روش اجرا: این مطالعه ی توصیفی با مشارکت 49 پزشک و 145 پرستار شاغل در اورژانس مراکز آموزشی درمانی بیمارستانهای دولتی شهر تبریز انجام گرفت. روش نمونه گیری تصادفی برای پرستاران و همچنین برای پزشکان به صورت سرشماری بود. ابزار جمع آوری داده ها این مطالعه پرسشنامه های سنجش آگاهی و نگرش نسبت به اهدا عضو پس از مرگ قلبی که توسط Rodrigue و همکاران در سال 2018 طراحی ‌شده بود می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های t با نمونه های مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون کای دو انجام گردید. جهت تحلیل آماری داده ها از نرم افزار آماری24نرمv /SPSS استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها از آگاهی پرستاران و پزشکان نشان داد که 91 (8/62 %) نفر از پرستاران و 30 (7/66 %) نفر از پزشکان به سوالات آگاهی از اهداء عضو از مرگ قلبی پاسخ درست داده بودند. بررسی نگرش پرستاران و پزشکان نشان داد که آنها نگرش نسبتاً مثبتی به اهدا عضو پس از مرگ قلبی دارند، به طوری که میانگین (انحراف معیار) نمره نگرش بدست آمده پرستاران 88/9±84/ 101 از حداکثر نمره 170 و پزشکان77/11±53/ 106از حداکثر نمره 170 بود. بحث و نتیجه گیری: اهدا عضو پس از مرگ قلبی علاوه بر نیاز به اخذ رضایت از خانواده فرد فوت‌شده، نیاز به زیرساخت‌ها ازجمله وجود دستور العمل و راهنما های بالینی لازم برای پیوند عضو از افراد مرگ قلبی، و نیز تجهیزات پزشکی برای نگهداری و بازیابی اعضاء بدن فرد دارد، که پرسنل اورژانس آشنایی کمتری با آن دارند. آگاهی از این روش و فرآهم ‌سازی زیرساخت های آن می تواند کمک بزرگی در رفع نیاز به عضو پیوندی باشد.