بررسی تاثیر مصرف مزمن داخل صفاقی عصاره ی متانولی ریزوم گیاه Eremostachys azerbijanica در بروز علایم محرومیت مورفین در موش صحرائی نر

Abstract

مقدمه: استفاده طولانی مدت از اپیوئید ها با بروز تحمل و وابستگی به آنها همراه می باشد که مکانیسم های متعددی در بروز آن ها مطرح شده است از جمله بروز استرس اکسیداتیو و ازدیاد تولید فاکتور های التهابی. در خصوص گیاه Eremostachys azerbaijanica نیز وجود ترکیبات آنتی اکسیدان و ضدالتهاب به اثبات رسیده است. هدف: لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر احتمالی مصرف مزمن عصاره متانولی ریزوم گیاه Eremostachys azerbaijanica در بروز علائم محرومیت از مرفین در موش صحرائی نر بود. روش کار: موش های صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی در 6 گروه قرار گرفتند که شامل گروه های دریافت کننده مرفین +سالین (حامل عصاره), سالین +سالین و دوز های مختلفی از عصاره(100,200,400 mg/kg) + مرفین و گروه دریافت کننده بالاترین دوز عصاره بدون مرفین +سالین بودند. برای ایجاد وابستگی از روش تزریقات 9 روزه دوز های فزاینده مرفین به صورت S.C استفاده گردید. همچنین دوز های مختلفی از عصاره گیاه Eremostachys azerbaijanica در نرمال سالین حل شده و به صورت داخل صفاقی تزریق گردید . در روز نهم در تمام گروه ها, یک ساعت پس از آخرین دوز مرفین، نالوکسان 4 mg/kg به صورت i.p تزریق گردید. و علایم سندرم محرومیت به مدت 60 دقیقه ثبت شد. سپس برای اندازه گیری TAC و MDA خون گیری صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره ریزوم گیاه Eremostachys azerbaijanica با دوز های (100 ,400 mg/kg) با (p<0. 001) و دوز (200mg/kg) با (p<0.01) به طور معنی داری سبب کاهش علایم تام محرومیت (TWS) ناشی از مرفین در رت ها در مقایسه با گروه دریافت کننده مرفین + سالین می شوند. همچنین تزریق عصاره با دوز400mg/kg + سالین باعث کاهش معنی داری در مقدار MDA می شود. نتیجه گیری: تجویز مزمن داخل صفاقی عصاره ریزوم گیاه Eremostachys azerbaijanica در کاهش علایم قطع مصرف موثر می باشد.