اندازهگیری بیان miR-146b، miR-21، miR-326 و ژن IL-17 در بیماران مبتلا به بهجت و مقایسه آن با افراد سالم
Abstract
بهجت یک بیماری مولتی سیستمیک است. بیماری بهصورت آفتهای دهانی و تناسلی راجعه همراه با درگیری چشمی، پوستی، مفصلی، رودهای، ادراری تناسلی، ریوی و عروقی ظاهر می-شود. اختلالات در سطح بیان میکروRNAها با حساسیت به بیماریهای خودایمنی مرتبط است. بنابراین، آنها بهعنوان نشانگرهای تشخیصی یا پیشآگهی بالینی و یک هدفی برای درمان بیماریها معرفی میگردند.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان ژنهای miR-21 و miR-146b وmiR-326 و همچنین میزان بیان یا سطح mRNA و سطح سرمی IL-17 در افراد مبتلا به بیماری بهجت و مقایسه آن با افراد گروه سالم بود.: این مطالعه یک مطالعه مورد-شاهدی بود که بر روی 46 نفر بیمار و 70 نفر افراد سالم انجام شد. سلولهای تکهستهای و سرم با استفاده از فایکول جدا شدند. RNA توسط روش ترایزول استخراج شده و سپس توسط روش RT-PCR سنتز cDNA انجام گرفت و به منظور بررسی بیان ژنها از تکنیک Realtime-PCR و برای تعیین سطح سرمیIL-17 نیز از روش ELISA استفاده شد. در نهایت ارتباط میزان بیان این متغیرها در افراد بیمار، با مشخصات کلینیکی آنها بررسی شد. آنالیزها توسط نرم افزار SPSS25 انجام گرفتند.میزان بیان miR-21 و miR-326 در گروه بیماران نسبت به گروه کنترل اختلاف معنیداری داشت، ولی در مورد بیان miR-146b این تغییر معنیدار نبود. همچنین سطح سرمی IL-17 و میزان بیان mRNA IL-17نیز در این دو گروه دارای اختلاف معنیداری بود.
بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده میزان بیان miR-21 و miR-326 و IL-17 یکی از مکانیسمهای تنظیمی موثر در پاتوژنز بیماری موثر بوده و شاید بتوان از این پارامترها به عنوان بیومارکر تشخیصی و یا هدف درمانی استفاده نمود.