بررسی تاثیر اعمال حرارت مستقیم توسط برنیشر بر میزان حلالیت MTA به روش آزمایشگاهی

Abstract

MTA (Mineral Trioxide Aggregate) ماده ای نسبتا جدید و پرکاربرد در رشته اندودنتیکس است که دارای مزایای بسیاری از جمله قدرت سیل عالی و توانایی بالا در بازسازی بافت های پری آپیکال می باشد. با این حال زمان ستینگ طولانی و احتمال شسته شدن در اثر مایعات موجود در ناحیه از معایب آن هستند که تاکنون تلاش های زیادی جهت رفع این مشکل انجام گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اعمال حرارت مستقیم توسط برنیشر بر میزان حلالیت MTA به روش آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه ی تجربی آزمایشگاهی ،12 عدد نمونه ی MTA مطابق با شرایط استاندارد 6876 ISO به صورت همسان تهیه و با ترازوی دیجیتالی وزن شده و سپس به طور تصادفی به دو گروه 6 تایی تقسیم شدند. در گروه اول نمونه ها توسط یک برنیشر بزرگ که در گرم ترین قسمت شعله ی چراغ الکلی داغ شده بود، به مدت 3 ثانیه تحت اعمال حرارت مستقیم قرار گرفتند ولی روی گروه دوم این مداخله صورت نگرفت . نمونه ها مجددا وزن شدند و نمونه هایی که در این مرحله تغییرات وزنی نشان دادند از مطالعه خارج شدند. تمامی نمونه ها در مدت های معینی در محلول رینگر قرار گرفتند سپس از محلول خارج شده، خشک شدند و وزن آن ها ثبت گردید. در نهایت با مقایسه ی وزن اولیه ونهایی برای هر نمونه میزان حلالیت MTA به دست آمد. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار 20 SPSS. آنالیز شدند. مقدار P کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنی دار تلقی گردید. یافته ها : اثر زمان ارزیابی بر میانگین وزن در هر دو گروه یکسان نمی باشد. (05/0 (P-value<به عبارت دیگر با گذشت زمان کاهش در میانگین وزن در گروه با اعمال حرارت مستقیم نسبت به گروه بدون اعمال حرارت مستقیم کمتر می باشد. نتیجه گیری : میزان حلالیت MTA در گروه اعمال حرارت مستقیم توسط برنیشر، کمتر بود .