بهینه سازی تولید آنزیم L-Asparaginase در باکتری های نمک دوست جداشده از مرکز ایران

Abstract

باکتری های نمکدوست توانایی زیستن در شرایط شور را دارند و شامل چند گروه تحمل کننده نمک، نمکدوست نسبی و نمکدوست افراطی هستند. این باکتری توانایی تولید آنزیم های هیدرولایتیک را دارند. از جمله این آنزیم ها ال- آسپارژیناز است که اسید آمینه ال آسپاراژین را به دو جزء آسپارتیک اسید و آمونیاک می شکند و در درمان سرطان اهمیت دارد. هدف: در این مطالعه در ابتدا تولید آنزیم ال- آسپارژیناز در میکروارگانیسم های نمکدوست جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفت و سپس بهینه سازی تولید این آنزیم انجام شد. روش کار: در ابتدا سویه های نمک دوست DAR وD6A به منظور بررسی توانایی تولید آنزیم ال-آسپارژیناز غربالگری شدند. 10 فاکتور مختلف محیط کشت و فیزیکی برای تولید آنزیم ال-آسپارژیناز با استفاده از روش پلاکت برمن غربالگری شدند سپس با استفاده از روش باکس بهنکن میزان فاکتورهای موثر برای تولید آنزیم ال-آسپارژیناز بهینه شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سویه های D6A و DAR 99 درصد شبیه به باکتری باسیلوس سوبتلیس است. سویه های نمکدوست DAR و D6A توانایی تولید آنزیم ال-آسپاژیناز دارند و فاکتورهایی که بیشترین تاثیر برای بهینه سازی تولید این آنزیم داشتند، برای سویه DAR NaCl (g/l 17/6)، KH2PO4 (g/l 99/4) و آسپرژین (g/l 10) بود و برای سویه D6A فاکتورها گلوکز (g/l 49/1) ، NaCl (g/l 10) و آسپارژین (g/l 98/9) بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که باسیلوس سوبتلیس جداسازی شده از خاکهای نمکی توانایی تولید آنزیم ال-آسپارژیناز را دارد. و فاکتورهای NaCl، KH2PO4 و آسپارژین برای DAR و گلوکز، NaCl و آسپارژین برای D6A بیشترین تاثیر را برای تولید آنزیم ال-آسپارژیناز دارند.