مقایسه ارزش تشخیصی اولتراسونوگرافی و تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی در شکستگیهای کف اوربیت در بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی فک و صورت بیمارستان امام رضای تبریز در سال 1393
Abstract
شکستگی های کف چشم بسیار شایع هستند. روش سنتی برخورد با بیماران دچار شکستگی های کف چشم بر یافته های بالینی و تکنیک های تصویربرداری استوار است که در این بین، CT مرسوم عموما بعنوان روش استاندارد درنظر گرفته می شود. با این حال این روش دقیق تصویربرداری محدودیت هایی دارد که کاربرد آزادانه آن را میسر نمی سازد که از آن جمله می توان به هزینه قابل توجه، عدمم دسترسی و خطر تماس با اشعه اشاره نمود. جهت غلبه براین محدودیت ها، برخی محققین سونوگرافی و CBCT را بعنوان جایگزین پیشنهاد کرده اند. این مطالعه درنظر داشته است عملکرد تشخیصی این دو روش را درتشخیص شکستگی های کف چشم مقایسه نماید.
مواد و روشها: در مجموع 60 بیمار با (گروه مورد، 30 بیمار) و بدون (گروه شاهد، 30 بیمار) شکستگی کف چشم تایید شده توسط CT در یک مرکز تصویربرداری ارجاعی آموزشی مورد بررسی قرار گرفتند. یک سونولوژیست متبحر بدون آگاهی از گروه بندی سونوگرافی های چشم را با استفاده از یک دستگاه استاندارد مجهز به پروب خطی (10-7 مگاهرتزی) انجام داد. یک متخصص رادیولوژی دهان و دندان باتجربه دیگر نیز اسکن های CBCT را بررسی نمود. عملکرد تشخیصی سونوگرافی اوربیتال و CBCT بطور جداگانه گزارش شد.
نتایج: حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی سونوگرافی چشم در تشخیص شکستگی های کف چشم بترتیب 33/93، 100، 100 و 75/93 درصد بود. این مقادیر برای CBCT بترتیب 67/96، 33/93، 55/93 و 55/96 درصد گزارش گردید.
نتیجه گیری: هردو روش سونوگرافی با پروب خطی و CBCT تقریبا به یک میزان در تشخیص شکستگی های کف چشم دقیق بوده و می توانند بعنوان جایگزین های مناسب برای CT مرسوم درنظر گرفته شوند.