تاثیر مکمل یاری ویتامین E بر عوامل رگزا در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

Abstract

هدف: سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) شایع ترین بیماری اندوکرین و اختلال متابولیکی در سنین باروري و مهمترین علت نازایی ناشی از عدم تخمک گذاري در زنان محسوب میشود. فرایند رگزایی، فرایند تشکیل عروق جدید از عروق موجود میباشد. در بزرگسالان، فرایند رگزایی در حالتهای فیزیولوژیک مانند چرخهی تولیدمثل زنان، بهبود زخم، ایسکمی و همچنین در شرایط پاتولوژیک مانند سرطان دارای نقش مهمی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مکمل ویتامین E بر سطوح سرمی عوامل رگزایی شامل فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، فاکتور رشد فیبروبلاست و آنژیوپویتین 1 و 2 در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک طراحی و اجرا گردید. مواد و روش‌ها: ۴3 بیمار مبتلا به ) PCOSتشخیص توسط پزشک متخصص زنان و زایمان بر اساس معیار روتردام) به ‌صورت تصادفي در دو گروه: ۱- دريافت روزانه ويتامين E (400 واحد بین‌المللی در روز) و ۲- دریافت دارونما (سلولز) به مدت ۸ هفته مورد بررسی قرار گرفتند. پس از کسب رضایت نامه آگاهانه و کتبی از شرکت کنندگان خواسته شد کپسولIU 400 ویتامین E و یا دارونما را یک بار در روز مصرف نمایند. شاخص های تن سنجی و همچنین عوامل رگزایی شامل فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، فاکتور رشد فیبروبلاست، آنژیوپویتین 1 و 2؛ قبل و بعد از اتمام مداخله، ارزیابی شد. علاوه براین، دریافتهای رژیم غذایی (با پرسشنامه‌ 24 ساعت یادآمد خوراک)، فعالیت فیزیکی (با پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ نیز قبل و بعد از اتمام مداخله تعیین گردید یافته‌ها: در شروع مطالعه از نظر دریافت انرژی، درشت مغذیها، ریزمغذیها، شاخصهای بیوشیمیایی و تن سنجی بین دوگروه تفاوت آماری وجود نداشت. در پایان مطالعه ، سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (005/0 = P)، فاکتور رشد فیبروبلاست (003/0 = P)، آنژیوپویتین 1 (001/0 = P) و نسبت آنژیوپویتین 1 به آنژیوپویتین 2 (03/0 = P) و همچنین وزن (003/0 = P)، نمایه توده بدنی (003/0 = P) و توده چربی بدن (001/0 = P) در گروه ویتامین E نسبت به مقادیر پایه کاهش معنی‌دار نشان دادند در حالی که توده بدون چربی بدن (004/0 = P) در گروه مداخله افزایش معنی داری داشت. در پایان مطالعه، غلظت سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، آنژیوپویتین 1 و نسبت آنژیوپویتین 1 به آنژیوپویتین 2 و همچنین وزن، نمایه توده بدنی و توده چربی بدن در گروه مداخله نسبت به گروه دارونما کاهش معنی دار داشت. (به ترتیب 01/0 =P ، 001/0 = P، 03/0 = P، 01/0 = P، 01/0 = P و 001/0 = P). با این حال سطح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست و آنژیوپویتین 2 در پایان مداخله بین دو گروه مداخله و دارونما تفاوتی آماری معنیداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نقش مفید مکمل یاری ویتامین E بر سطح سرمی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، آنژیوپویتین 1 و نسبت آنژیوپویتین 1 به آنژیوپویتین 2 در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را نشان داد. با این حال، به مطالعات بیشتر جهت بررسی نقش مفید و اثر حفاظتی ویتامین E در سندرم تخمدان پلی کیستیک نیاز می‌باشد.