ارزیابی میزان میکرولیکیج روکش های موقت ساخته شده به روش اتومیکس و پرینت سه بعدی با استفاده از سمان های موقت مختلف

Abstract

زمینه و هدف: در درمان پروتزهای ثابت، مرحله ساخت روکش های موقت یکی از مراحل ضروری می باشد. تطابق لبه¬ای روکش موقت یکی از مهمترین فاکتورها از نظر حفظ و سلامت لثه و پالپ دندان است. از آنجا که عوامل مختلفی مانند روش ساخت روکش، نوع مواد استفاده شده در ساخت آن و همچنین نوع سمان استفاده شده می تواند بر میزان میکرولیکیج روکش موقت تاثیر بگذارد، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی میزان میکرولیکیج روکش های موقت ساخته شده به روش اتومیکس و پرینت سه بعدی با استفاده از سمان های موقت مختلف انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 54 دندان پرمولار انسانی فک بالا بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند و پس از انجام مراحل ضدعفونی توسط فرمالین 10% ، داخل آکریلیک رزین مانت شدند. سپس همه ی دندان ها برای فول کراون با فینیش لاین رادیال شولدر آماده شدند. نمونه ها بطور تصادفی ساده به دو گروه 27 تایی روکش موقت auto mix و روکش موقت ساخته شده با پرینتر 3 بعدی تقسیم شدند و هر یک از این دو گروه نیز به صورت تصادفی به سه زیر-گروه 9 تایی تقسیم شدند تا با استفاده از سمان های موقت Olisemi Cem(olident, Germany) و Temp-Bond (kerr, Italy) و Bifix temp (Voco, Germany); سمان شوند. سپس نمونه ها داخل آب مقطر قرار داده شدند و ترموسایکلینگ به جهت تقلید محیط دهان صورت گرفت .میزان میکرولیکیج نمونه ها پس از رنگ آمیزی توسط متیلن بلو 2% با استفاده از استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 50× مشخص شده و با استفاده از مقیاس T Jan بیان شد. نتایج مطالعه با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تی مستقل مورد بررسی قرار گرفت . آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 17 انجام شد. یافته ها : میانگین کلی میکرولیکیج در ساخت روکش با پرینتر سه بعدی بر اساس مقیاس T Jan برابر با 22/2 و در روش اتومیکس 37/2 بود. استفاده از سمان های مختلف تاثیر معناداری بر میزان میکرولیکیج هر کدام از گروه ها داشت(P<0.05). بررسی دو به دوی میزان میکرولیکیج سمان های یکسان از دو روکش نشان داد که در سمان Bifix temp(resin cement) در هر دو گروه اتومیکس و پرینتر سه بعدی میزان بالایی از میکرولیکیج ایجاد می شود و میزان میکرولیکیج در این سمان وابسته به نوع روکش نیست. در حالی که میزان میکرولیکیج سمان های دیگر این مطالعه وابسته به نوع روکش می باشد. نتیجه گیری: در روکش های ساخته شده توسط پرینت سه بعدی استفاده از سمان Olisemi cem(ZO) منجر به ایجاد حداقل میکرولیکیج می شود و در روکش های اتومیکس سمان Temp bond(ZOE) دارای کمترین میکرولیکیج نسبت به سمانهای دیگر است. نتیجتا مطالعه ی حاضر استفاده از سمان Olisemi cem(ZO) را در روکش های ساخته شده توسط پرینتر سه بعدی توصیه می کند. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد در شرایط کلینیکال محدود که دسترسی به CAD CAM وجود ندارد استفاده از روکش های اتومیکس به همراه سمان Temp bond(ZOE) موجه به نظر میرسد.