تأثیر مکمل یاری ملاتونین و اسیدهای آمینه شاخه دار به صورت جداگانه و توأم بر فاکتورهای التهابی، تحلیل عضلانی، وضعیت تغذیه ای و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کاشکتیک

Abstract

مقدمه و هدف: کاشکسی قلبی که با کاهش وزن قابل توجه و تحلیل ماهیچهای قابل تشخیص است، اغلب در مراحل پیشرفتهی نارسایی قلبی رخ میدهد. این وضعیت بالینی خطرناک یک بیماری چند علیتی است و صرفاً یک روش درمانی شامل دارو درمانی یا مداخله تغذیهای تأثیر اندکی در کنترل و بهبودی بیماران دارد. ملاتونین دارای اثرات آنتی-اکسیدانی بوده و مطالعات مقدماتی اثر مفید ملاتونین را در کاشکسی نشان دادهاند. اسیدهای آمینهی شاخهدار (BCAAs) جزء اسیدهای آمینه ضروری بدن میباشند و شواهد برای اثرات مفید مکملیاری BCAAs در شرایط کاتابولیک امیدوار کننده است. با توجه به پیچیده و خطرناک بودن کاشکسی قلبی و با توجه به اینکه تاکنون مطالعه کارآزمایی بالینی انسانی در بیماران کاشکسی قلبی انجام نشده است هدف از مطالعهی حاضر بررسی اثر مکملیاری با ملاتونین و BCAAs به صورت جداگانه و توأم بر فاکتورهای التهابی، تحلیل عضلانی، وضعیت تغذیهای و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کاشکتیک میباشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور در 70 بیمار مبتلا به کاشکسی قلبی به مدت 8 هفته انجام شد. از میان افراد مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهید مدنی (ره) تبریز افراد واجد شرایط بر اساس معیارهای ورود و عدم ورود به مطالعه انتخاب و پس از اخذ رضايتنامهی کتبي وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی در چهار گروه 1- مکمل ملاتونین (20 میلی گرم در روز) 2- مکمل BCAAs (10 گرم در روز) 3- مکمل توأم ملاتونین (20 میلی گرم در روز) +BCAAs (10 گرم در روز) و 4- دارونما قرار گرفتند. در ابتدا و انتهای مطالعه فاکتورهای التهابی، فاکتورهای تحلیل عضلانی و الگوی لیپیدی اندازهگیری شدند و همچنین ترکیب بدنی، میزان متابولیسم استراحت (RMR)، اشتها، میزان خستگی، قدرت ماهیچهای، کیفیت زندگی و شاخص خطر سوء تغذیه (NRI) ارزیابی گردیدند. یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در مجموع 77/50 (49/12) سال بود که از نظر آماری اختلاف معنیداری بین گروهها وجود نداشت (153/0=p). پس از هشت هفته مکملیاری و تعدیل بر روی متغیرهای مخدوشگر نتایج نشان داد که مکملیاری تؤامان باعث افزایش معنی دار وزن (003/0=p)، BMI (002/0=p)، توده بدون چربی (035/0=p)، سطح کیفیت زندگی (001/0>p) نسبت به گروه دارونما گردید. اما تغییرات بین گروهی در مورد توده چربی از نظر آماری معنیدار نبود (065/0 =p). همچنین میانگین نمره اشتها پس از پایان مداخله افزایش معنیداری در گروههای BCAAs (001/0>p) و ملاتونین+BCAAs (001/0>p) نسبت به گروه دارونما داشت. اما تغییرات بین گروهی معنیداری در مورد شاخصهای آلبومین سرمی (642/0=p)، RMR (928/0=p) و NRI (804/0=p) مشاهده نشد. قدرت چنگش به طور معنی داری در گروههای BCAAs و ملاتونین+BCAAs بیشتر از گروههای ملاتونین (039/0=p، 017/0=p) و دارونما (030/0=p، 015/0=p) بود و میزان خستگی در هر سه گروه ملاتونین (002/0=p)، BCAAs (001/0>p) و ملاتونین+BCAAs (001/0>p) در مقایسه با گروه دارونما کاهش معنیداری نشان داد. نتایج متغیرهای بیوشیمیایی نشان داد که کاهش معنیدار سطوح TNF-α در گروههای ملاتونین (034/0=p) و ملاتونین+BCAAs (020/0 = P) و سطوحhs-CRP و CPK در گروه ملاتونین+BCAAs (009/0=p ,008/0=p به ترتیب) در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد. اما در مورد IL-6، میوستاتین و LDH تغییرات از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<p). همچنین سطح سرمی TC و LDL-c در گروههای ملاتونین (010/0=p و 015/0=p) و ملاتونین+BCAAs (019/0=p و 034/0=p) در مقایسه با گروه دارونما به طور معنی داری کاهش یافته بود. اما در مورد سایر اجزای الگوی لیپیدی تغییرات معنیدار مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه مکملیاری ملاتونین و BCAAs با بهبود ویژگیهای کاشکسی قلبی نظیر وزن، ترکیب بدنی، کیفیت زندگی، خستگی، اشتها و فاکتورهای التهابی و عضلانی باعث بهبود وضعیت بالینی بیماران نارسایی قلبی کاشکتیک گردید. مطالعات بیشتری برای تأیید یافته های این مطالعه و بررسی اثرات طولانی مدت و وابسته به دوز این مکملها مورد نیاز است.