مقایسه اثر بخشی تکنیکهای مختلف Agitationدر میزان نفوذ داخل توبول عاجی سیلرهای بیوسرامیک

Abstract

مقدمه: شستشوی دستی به تنهایی برای حذف دبری ها و لایه اسمیر در یک سوم اپیکالی ناکافی است، به همین دلیل ضدعفونی کردن و دبریدمان کانال به کمک روش های مختلف agitation مواد شستشو دهنده، بسیار مهم است. روش های فعالسازی متعددی برای بهبود اثر شستشو دهنده ها، مطرح شده است. از جمله این روش ها، استفاده از اولتراسونیک، سونیک، فشار اپیکالی منفی و همچنین لیزرها می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه اثر بخشی تاثیر Agitating فایل XP-Finisher در میزان نفوذ داخل توبولی سیلرهای بیوسرامیک با سایر تکنیکهای passive ultrasonic irrigation، لیزر Er:YAG و روش شستشو با سرنگ معمولی بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع تجربی آزمایشگاهی In-vitro بود و بر روی 40 دندان اینسایزور سانترال ماگزیلاری تازه کشیده شده انسان انجام شد. تمامی دندانها با تکنیک Crown Down با فایل های BIO Race تا سایز 40 4% فایلینگ شدند. بعد از اتمام آماده سازی کمومکانیکال، دندانها بر اساس پروتکل Agitation بصورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: سرنگ شستشوی روتین 30 گیج، PUI، لیزر Er:YAG و فایل XP Finisher. بعد از انجام پروسه Agitation، ریشه های دندانها در تمام گروه ها، ابتدا توسط paper cone تیپر خشک شد و سپس توسط گوتا پرکای تیپر با پوشش بیو سرامیک و سیلر بیوسرامیک SURE ENDO با تکنیک single cone آبچوره شدند. میزان حداکثر نفوذ داخل توبولی سیلر در زیر دستگاه SEM برای قسمتهای 3/1 کرونال 3/1 میانی و 3/1 آپیکالی اندازه گیری گردید. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 17 و تست های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و Tukey استفاده کردیم. یافته ها: میانگین نفوذ داخل توبولی سیلر بیوسرامیک در قسمت یک سوم اپیکالی، کرونالی و میانی در گروه PUI از سایر گروه ها بیشتر بود هر چند که تفاوت بین دو تکنیک PUI و لیزر Er:YAG در قسمت اپیکالی معنی دار نبود. سیستم های Agitation لیزر Er:YAG، PUI و XP Finisher File نسبت به سیستم رایج شستشو در قسمت کرونالی به طور معنی داری منجر به عمق نفوذ بالاتر سیلر بیوسرامیک به داخل توبول های عاجی شدند. تکنیک شستشوی XP Finisher File در قسمت های اپیکالی و میانی و تکنیک لیزر Er:YAG در قسمت های کرونالی و میانی، تفاوت معنی داری با تکنیک شستشوی رایج نداشتند. نتیجه گیری: تکنیک PUI در مقایسه با 3 تکنیک دیگر، به طور معنی داری منجر به نفوذ بیشتر سیلر بیوسرامیک به داخل توبول های عاجی می گردد.