بررسی تاثیر مکملیاری پروبیوتیک به فرم دهانشویه همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه بر شاخص های پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت جنرالیزه مزمن

Abstract

زمینه و هدف: بیماری پریودنتال یک عفونت میکروبی مزمن است که درمان های غیر جراحی شامل جرمگیری و تسطیح ریشه با یا بدون درمانهای جانبی نظیر تجویز آنتی بیوتیک ها و همچنین دهانشویه ها، از جمله درمانهای هستند که برای بهبود آن توصیه شده اند. وجود باکتری های بیماریزا، عدم وجود باکتری های مفید و حساسیت میزبان عامل اصلی بیماری های پريودنتال است. با توجه به وجود نتایج مختلفی در مورد تأثیرات گونه‌های مختلف پروبیوتیک بر سلامت دهان، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مکملیاری پروبیوتیک به فرم دهانشویه همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه بر شاخص های پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت جنرالیزه مزمن انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور، تعداد 36 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پریو دانشکده ی دندانپزشکی تبریز در سال 1398 بررسی شدند. بیماران به شکل تصادفی به دو گروه 18 تایی تقسیم شدند که علاوه بر درمان SRP در یک گروه دارونما و در گروه دیگر پروبیوتیک دریافت کردند. گروه آزمایشی پس از SRP از پروبیوتیک به مدت بیست روز با روش حل کردن روزانه دو کپسول پروبیوتیک درcc 250 آب و سپس غرغره در دهان به مدت 30 الی 60 ثانیه به حالت دهانشویه جهت افزایش تاثیر موضعی آن بر روی بافت لثه استفاده کردند. گروه شاهد تنها تحت درمان SRP با پلاسبو به صورت آب خالص دهانشویه قرار گرفت. شاخص های پریودنتال در سه زمان پایه، یک ماه و سه ماه اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آنالیز اندازه گیری های تکراری ANOVA تحلیل شدند. سطح معناداری مطالعه P<0.05 در نظر گرفته شده است و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS17 انجام شد. یافته ها : میانگین میزان BOP در گروه مداخله 73/7 ± 95/48 بود که بیشترین میزان را داشته و BOP سه ماه بعد در گروه مداخله 97/10 ± 46/19 گزارش شد که کمترین میزان را دارا بود. بین مقادیر BOP در زمانهای مختلف به تفکیک در هر دو گروه کنترل و مداخله اختلاف معنادار آماری وجود داشت گرچه بین دو گروه کنترل و مداخله تفاوت معنی دار نبود. معناداری تغییرات شاخص های CAL و PI دارای وضعیت مشابهی مانند BOP بود. در زمان ابتدای آزمایش، میانگین میزان PD در گروه کنترل 57/0 ± 78/5 بود که بیشترین میزان را داشته و PD سه ماه بعد در گروه مداخله 71/0 ± 29/4 گزارش شد که کمترین میزان را دارا بود. در زمان 1 ماه بعد از استفاده از دهانشویه نیز این اختلاف به 47/0 واحد رسید که این میزان نیز در گروه کنترل بیشتر بوده و از لحاظ آماری معنادار گزارش شد (P=0.031). همچنین در زمان 3 ماه بعد نیز میزان اختلاف بین دو گروه بیشتر شده و به 68/0 واحد رسید که این میزان نیز در گروه کنترل بیشتر بوده و بین دو گروه دارای اختلاف معنادار آماری بود (P=0.006). همچنین بین مقادیر PD در زمانهای مختلف در هر دو گروه کنترل و مداخله اختلاف معنادار آماری وجود داشت. نتایج: مطالعه ی حاضر نشان می دهد مکملیاری پروبیوتیک به فرم دهانشویه همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه بر شاخص های پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت جنرالیزه مزمن روند درمان بیماری را تسریع می کند و به طور معنی داری باعث کاهش عمق پاکت ها می شود.