بررسی تاثیر اسیدهای آمینه بازی بر محلولیت پیروکسیکام
چکیده
مقدمه: توسعه یک روش تست انحلال برای داروهای کم محلول در آب، چالش بزرگی در صنعت داروسازی می¬باشد.از انجایی که محلولیت و سرعت انحلال دو فاکتور اصلی برای سرعت و میزان جذب داروهای کم محلول می باشند دراین مطالعه هدف تعیین یک روش تست انحلال برای داروی کم محلول در آب، پیروکسیکام، میباشد. پیروکسیکام جزو داروهای کلاس دو BCS و نیز جز دسته NSAIDS میباشد. پیروکسیکام بطور وسیع در کنترل دردهای متوسط، تب و التهاب بکار می رود.
هدف : هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اسیدهای آمینه بازی بر محلولیت پیروکسیکام بود.
مواد و روش : محلولیت داروی پیروکسیکام در محیط های شامل غلظت های مختلف انواع اسید های امینه بازی و گلوکزامین ، بافر فسفات ، بافر سیترات و آب انجام گرفت. از روش کلاسیک saturation shake-flask method برای اندازه گیری محلولیت پیروکسیکام در محیط های مختلف استفاده شده است.
نتایج : با توجه به داده های بدست امده بیشترین میزان محلولیت دارو به وسیله آمینو اسید آرژنین در بافر فسفات با PH=7.4 دیده شد.. در محیط آب افزایش محلولیت دیده نشد و در بافر فسفات برای افزایش محلولیت دارو به غلظت های بیشتری از اسید های امینه بازی از جمله لیزین نیازمند بودیم. همچنین اسید امینه آرژنین در بافر فسفات محلولیت را بمقدار محدودی افزایش داد.
نتیجه گیری : با توجه به نتایج حاصل از محیط انحلال کار شده در این پایاننامه میتوان نتیجه گیری کرد که مناسبترین محیط برای افزایش انحلال داروی پیروکسیکام بافر سیترات با pH = 6 بهمراه گلوکزامین می باشد.