تاثیر پانسمان کلسیم هیدروکساید نانو پارتیکل روی استحکام باند push out فایبرپست

Abstract

مقدمه: پست های رادیکولار در بازسازی و ترمیم دندان های اندو شده برای دستیابی به گیر کافی ترمیم نهایی استفاده می شوند. فایبرپست ها، پست هایی هستند که زیبایی بهتری دارند، می توانند با ریشه احاطه کننده مجموعه واحدی را تشکیل دهند هر نوع تغییر در ساختار عاج در نتیجه استفاده از شستشو دهنده ها، داروهای داخل کانال یا سیلرها در طی درمان ریشه، استحکام باند مواد به عاج را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه ای که تاثیر استفاده از کلسیم هیدروکساید نانوپارتیکل را روی استحکام باند فایبر پست سمان شده به عاج ریشه را نشان دهد، انجام نشده است مطالعه حاضر به بررسی این موضوع می پردازد. مواد و روش ها: تعداد 54 دندان پره مولر تک ریشه پس از قطع تاج دندانها از ناحیه CEJ و اینسترومنت کردن ریشه ها، به طور تصادفی متناسب با نوع پانسمان مورد استفاده در داخل کانال (کلسیم هیدروکساید و نانو کلسیم هیدروکساید) در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند.هر گروه شامل 18 دندان بود. بعد از شستشوی مواد دارویی داخل ریشه ها، نمونه های هر سه گروه با گوتاپرکا و سیلر پر شدند. فضا برای پست به عمق 9 میلیمتر تعبیه شد. پس از قرار دادن سمان رزینی در کانال ریشه، فایبرپست ها در عمق در نظرگرفته نشانده شدند و سمان رزینی توسط LED light cure پلیمریزه شد. از همه دندانها مقاطع عرضی به صورت دیسک هایی با ضخامت 1 میلیمتر جهت انجام تست Push out تهیه شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در داده های نرمال و آزمون کروسکال والیس در داده های غیر نرمال و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 17 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری مطالعه P<0.05 بود.

نتایج: بین انواع پانسمان های داخلی کانال، تنها بین کلسیم هیدروکساید و گروه کنترل تفاوت معنی داری یافت شد (P=0.02) و بین نانوکلسیم هیدروکساید با گروه کنترل و گروه کلسیم هیدروکساید تفاوت معنی داری یافت نشد. همچنین تنها در مقطع B تفاوت معنی داری بین سه گروه یافت شد به طوری که استفاده از کلسیم هیدروکساید تفاوت معنی داری در استحکام باند نسبت به سایر گروه های داشت (P=0.008). در هر سه گروه نانوکلسیم هیدروکساید، کلسیم هیدروکساید و کنترل، استحکام باند Push-out از کرونال به اپیکال کاهش می یابد.

نتیجه گیری: استفاده از کلسیم هیدروکساید به طور معنی داری سبب افزایش استحکام باند push-out فایبرپست شد درحالیکه تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه نانوکلسیم هیدروکساید مشاهده نشد. در هر سه گروه نانو کلسیم هیدروکساید، کلسیم هیدروکساید و کنترل، کاهش استحکام باند از کرونال به اپیکال دیده شد. با توجه به محدودیت های این مطالعه نانوکلسیم هیدروکساید نمی تواند باعث افزایش استحکام باند Push out شود.