اندازه گیری کارائی فنی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تبریز با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها (DEA)طی سالهای 1390-1393
Abstract
چکیده فارسی
زمینه و هدف: بیمارستان ها یکی از مهم ترین واحدهای اقتصادی در نظام سلامت هرکشوری است که
درصد قابل توجهی از منابع بخش سلامت را به خود اختصاص می دهند ولی با این وجود همچنان با
چالش های اقتصادی مختلفی مواجه هستند،یکی از مهمترین این چالش ها بحث کارایی بیمارستان ها است،
هدف این مطالعه بررسی کارایی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تبریز با استفاده از روش تحلیل
پوششی داده هاDEA )
( می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر مطالعهای توصیفی تحلیلی و مقایسه ای است و کارایی کلیه بیمارستان –
های مذکور طی سال های 1390 93 مورد تحلیل قرار گرفت. از نتایج مطالعه مرور نظام مندی که در این -
راستا انجام گرفته جهت غنی سازی متغیرها استفاده شد و به این ترتیب تعداد پذیرش بستری، پذیرش
سرپایی،درصد اشغال تخت و درآمد اختصاصی بیمارستان به عنوان متغیرهای ستانده و تعداد تخت فعال،
تعداد کادر پرستاری، تعداد کادر پزشکی و هزینه های سالیانه بیمارستان به عنوان متغیرهای نهاده مشخص
گردید.جهت اندازه گیری کارایی از نرم افزار
و جهت تحلیل داده ها از آزمونهای آماریDeap2,1
وKruskal-Wallis-Mann-Whitney
استفاده شده است.
1 و /93 ، 1/ یافته ها: میانگین کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس بیمارستان های مورد مطالعه به ترتیب 85
1/91 محاسبه شد، لذا ظرفیت ارتقاء کارایی فنی به میزان 15 درصد وجود دارد. همچنین ظرفیت مازاد
تولید، به خصوص مازاد نهاده ی تعداد تخت و تعداد کادر پرستار مشهود بوده است و نیز نتایج نشان دهنده
عدم ارتباط بین درجه اعتباربخشی بیمارستان ها و اندازه کارایی بیمارستان های مذکور است.
نتیجه گیری: نهاده های مازاد با برنامه ریزی دقیق باید حذف یا تعدیل شوند تا مقدار قابل توجهی ازاین
منابع برای استفاده بهینه هدایت شوندو پیشنهاد می شود شاخص های اثر بخشی و کارایی بیمارستان ها باید
به طور متوازن در استانداردها و سنجه های اعتبار بخشی بیمارستان ها لحاظ گردد.
کلیدواژه: ارزیابی کارایی ، رویکرد کمی، تحلیل پوششی داده ها، بیمارستان