طراحی برنامه مداخله ای فعالیت جسمانی مبتنی برتئوری شناختی اجتماعی برای جمعیت پیش دیابتی روستایی: یک مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده شهرستان اهر

Abstract

مقدمه: کارآزمایی بالینی حاضر تاثیر مداخله فعالیت جسمانی برروی بیماران پیش دیابتی در جمعیت روستایی را ارزیابی کرد فرض بر این بود که برنامه مداخله فعالیت جسمانی مبتنی برنظریه شناختی اجتماعی قندخون ناشتا را در جمعیت روستایی پیش دیابتی تنظیم خواهد کرد که به نوبه خود سبب کاهش بروز دیابت در جمعیت روستایی خواهدشد. روش اجرا:این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی خوشه ای درایران، آذربایجان شرقی، شهرستان اهر انجام گرفت مداخله فعالیت جسمانی در بین جمعیت پیش دیابتی انجام شد و 16 هفته بعد پیگیری گردید(کلا ۲۷۲ نفر و۱۳۶ نفر در هرگروه)نمونه گیری از 12روستا انجام گرفت(۶روستا درگروه مداخله و۶ روستا درگروه کنترل) شرکت کنندگان در مطالعه از بین مراکز بهداشتی درمانی روستایی جهت غربالگری دعوت شدند شرکت کنندگان گروه مداخله و کنترل در وضعیت پیش دیابت بودند و به تغییر سبک زندگی تشویق شدند برنامه مداخله بصورت برنامه آموزشی بمدت 16هفته شامل تکنیک های تغییر رفتار بود برنامه آموزشی گروه مداخله یک جلسه در هر هفته به مدت90دقیقه (درمجموع 16 جلسه) بود. اهمیت کنترل ریسک با PA، مدت زمان صعودبه تپه، تمرین و راهنمایی های ایمنی توسط یک بروشور به شرکت کنندگان توضیح داده شد. اندازه گیری های آنتروپومتری، وضعیت گلیسمی و PA در ابتدا و پس از 16 هفته پیگیری بررسی شد. یافته ها: قندخون ناشتا بعد از 16 هفته مداخله در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد براساس آنالیز خطی در میزان قندخون ناشتا ، نمای توده بدنی ، وزن و فشارخون دیاستول در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داده شد. نتیجه گیری: نتایج ما از اثربخشی مداخله PA بر اساس SCT حمایت می کند تا خطر ابتلا به دیابت را در میان بیماران پیش دیابت کاهش دهد. یافته ها نشان می دهد که پیاده سازی برنامه مداخله ای مبتنی بر SCT برای جمعیت روستایی در معرض خطر ابتلا به دیابت دارای مزایای بالقوه است.