تعیین اثر تیموکینون بر سمیت سلولی و ژنتیکی تری بوتیل هیدروکینون (TBHQ) در رده سلولی HUVEC

Abstract

مقدمه و هدف: افزودنیهای غذایی به تعداد زیادی از غذاهای فرآوری شده اضافه می شوند تا کیفیت، طعم و ظاهر آنها را در طول فرایند، بسته بندی، ذخیره سازی حفظ گردد. با این حال، اغلب افزودنی های غذایی به غیر طبیعی بوده و خطراتی برای سلامتی عمومی دارند. تری بوتیل هیدروکینون (TBHQ) در صنایع غذایی به عنوان یک آنتی اکسیدان فنولی جهت جلوگیری از اکسیداسیون روغنها استفاده میشود. این آنتیاکسیدان همچنین می تواند روی سمیت سلولی و سمیت ژنتیکی در سلول های اندوتلیال بند ناف انسان (HUVECs) تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر سعی در کاهش سمیت آنتی اکسیدان های سنتتیک از طریق استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی دارند که از جمله این ترکیبات ماده موثره سیاه دانه با عنوان تیموکینون است که توانسته اثرات تخریبی ناشی از سموم مختلف را کاهش دهد. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثر تیموکینون بر سمیت سلولی و ژنتیکی تری بوتیل هیدروکینون (TBHQ) در رده سلولی HUVEC طراحی گردید. مواد و روش ها: جهت مقایسه سمیت سلولی ترکیب تیموکینون با TBHQ در مقایسه با TBHQ و تیموکینون به تنهایی از تست MTT(3-(4,5-Dimethyl-2-thiazolyl)-2,5-diphenyl-2H-tetrazolium bromide) استفاده شد. ارزیابی ژنوتوکسیتی هم، با ارزیابی میزان آپاپتوزیس سلول، فراگمانتاسیون DNA و فراگمانتاسیون کروماتین به ترتیب با تغییر در فسفاتیدیل سرین غشاء (Annexin V) با استفاده از فلوسایتومتری، DNA ladder و رنگ آمیزیDAPI (4′,6-diamidino-2-phenylindole) اندازه گیری شد. جهت مقایسه اثر هم افزایی ظرفیت آنتی اکسیدانی از روش DPPH(2,2-diphenyl-1-picryl-hydrazyl-hydrate) استفاده شد. یافته ها : نتایج تست MTT برای تعیین زنده‌مانی سلولی بعد از ۲۴ و 48 ساعت نشان داد که تیموکینون در غلظت 5،10 و 15 میکرومولار اثر محافظتی روی سلولهای تیمار شده توسط TBHQ در غلظت 60 میکرو مولار داشت، همچنین تیموکینون در غلظت 10 میکرو مولار بالاترین اثر محافظتی روی TBHQ داشت(p<0.001) . همچنین رخداد مرحله آپوپتوزیس سلولی در سلولهای تیمار شده و رنگ آمیزی شده با annexin-V با استفاده از دستگاه فلوسایتومتری تایید شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تیموکینون به طور معنی داری آپوپتوزیس(p<0.05)، شکستگی کروماتین و شکستگی DNA ناشی از TBHQ را در مدت 24 ساعت در غلظت 10 میکرومولارکاهش داد. نتایج حاصل از DPPH نشان داد که تیموکینون هیچ تاثیری بر ظرفیت آنتی اکسیدانی TBHQ نداشت. نتیجه گیری: به طور کلی این یافته ها نشان می دهد که تیموکینون میتواند اثر محافظتی موثر بر صدمات ناشی از TBHQ در سلول های HUVEC داشته باشد.