ارزیابی In vitro عصاره ی هسته زردآلو (Prunus armeniaca L.) در مهار آنزیمهای استیل و بوتیریلکولین استراز
Abstract
ﻣﻘﺪمه
سیستم کولینرژیک نقش عمدهای در روند شناخت ایفا میکند و آنزیمهای کولین استراز از آنزیمهای مهم این سیستم هستند. یکی از مکانیسمهای اصلی پاتولوژیک اختلال شناخت ناشی از بیماریهای نورودژنراتیو، اختلال در سیستم کولینرژیک محسوب میشود و امروزه، مهارکنندههای آنزیمهای کولین استراز از رایج ترین درمانهای اختلالات شناخت بیماریهای نورودژنراتیو به شمار میروند. زردآلو (با نام علمی Prunus armeniaca L.) درختی از خانواده روزاسه است که میوه و هسته آن در مطالعات خواص بیولوژیک فراوانی را نشان داده است.
هدف
این مطالعه جهت ارزیابی میزان اثر احتمالی عصارههای مختلف هسته زردآلوی شیرین و تلخ و آمیگدالین خالص به عنوان اصلیترین ماده مؤثره گیاه در مهار آنزیمهای کولین استراز طراحی شده است.
روش ﻛﺎر
هسته زردآلوی شیرین و تلخ از روستای ایوند در 4/39 کیلومتری شهر تبریز جمعآوری شد و نمونه هرباریومی آن ثبت شد. پس از آسیاب کردن نمونه و حذف روغن با حلال اتردوپترول، بخشی از نمونه با آب داغ، بخشی از نمونه با متانول 70 درصد و بخشی با استفاده از اتانول مورد استخراج قرار گرفت. مهار بالقوه استیلکولین استراز (AChE) و بوتیریلکولین استراز (BChE) نمونهها به روش آزمون Ellman's، مورد سنجش قرار گرفت. میزان ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی، اثر نوروپروتکتیو بر سلولهای PC12 و آنالیز ترکیبات موجود توسط GC/MS در مؤثرترین عصاره هسته شیرین و تلخ نیز مورد بررسی قرار گرفتند.
ﯾﺎﻓتهها
در آزمون مهار AChE، عصاره آبی هسته زردآلوی تلخ باµg/mL 93/134 IC50=بیشترین فعالیت را دارا بود و BChE توسط هیچ کدام از عصارهها مهار نشد (500IC50). آمیگدالین هیچ کدام از آنزیمهای کولین استراز را مهار نکرد (500IC50). همچنین عصاره آبی هسته زردآلوی تلخ اثر نوروپروتکتیو قابل توجهی (0001/0=P، % 47/81 cell viability =) در برابر سمیت ناشی از H2O2 در سلولهای PC12نشان داد.
ﻧﺘﯿجهﮔﯿـﺮي
بر طبق فرضیه تاثیر مهار کولین استراز در بیماری آلزایمر، عصاره آبی تلخ مؤثرترین عصاره در بهبود علائم این بیماری میباشد که مطابق با روش تهیه سنتی گیاه میباشد. همچنین احتمالاً اثرات مشاهده شده ناشی از اثرات سینرژیک مواد مؤثره عصاره میباشد.