بررسي عوامل پيش بيني كننده بي حسي نخاعي مشکل در بيماران تحت سزارين

Abstract

در این مطالعه بررسي عوامل پيش بيني كننده دشواری بي حسي نخاعي مشکل در بيماران تحت سزارين مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: تعداد 110 خانم حامله ترم، تک قلویی، سن 40-18 سال و با كلاس I با IIASA كه كانديداي سزارين الكتيو با بي حسي نخاعي بودند، بررسی شدند. قبل از انجام بی حسی نخاعی، اطلاعات دموگرافیک، وضعیت ظاهری بدن، توانایی خم کردن کمر بیماران ثبت شده و در وضعیت نشسته لندمارك هاي آناتوميكي ستون مهره هاي كمري براساس مشاهده و لمس زايده هاي خاري مهره ها، وجود یا عدم وجود دفورمیتی در ستون مهره های کمری با مشاهده و لمس زايده هاي خاري و فاصله بين مهره اي براساس مشاهده و لمس فضاي بين مهره اي درجه بندي شد. براي ارزيابي دشواري انجام تكنيك بي حسي نخاعي، تعداد جابجايي كردن سوزن، تعداد تلاش ها در همان فضا يا در فضاي بين مهره اي ديگر، تعداد سوزن هاي استفاده شده در همان اندازه يا اندازه بزرگتر، استفاده از روش پارامديان و بالاخره عدم توانايي انجام بلوك در 7 درجه (6–0) نمره گذاری و نتایج در spss ورژن 15 ارزیابی گردید. یافته ها: ضریب همبستگی بین سن (226/0)، وزن (291/0)، قد (035/0)، شاخص توده بدنی (361/0)، مدت انجام بی حسی نخاعی (566/0)، ظاهر عمومی بدن (211/0)، توانایی خم کردن کمر (276/0)، نشانه های آناتومیک (328/0)، فاصله بین مهره ها (337/0) و سختی بی حسی نخاعی که بجز قد تمام متغیرها در آزمون های همبستگی P معنی داری داشتند. برای تمام متغیر ها آزمون لجستیک ترتیبی انجام شد