مقایسه ی استحکام خمشی پلیمراصلاح شده‌ی پلی اتراترکتون دارای فیلرسرامیکی وزیرکونیا درپروتزهای سه واحدی با تراش استاندارد
چکیده
مقدمه: در شرایط داخل دهانی رستوریشن‌ها باید دارای استحکام کافی باشند تا توانایی تحمل نیروهای مضغی تکرارشونده را داشته باشند. هدف از این مطالعه مقایسه‌ی استحکام خمشی پلیمر اصلاح شده‌ی پلی اتراترکتون(BioHpp) و زیرکونیا در پروتزهای سه واحدی با تراش استاندارد است. مواد و روش ها:دندان‌های آکریلی پرمولر اول و مولر اول پایین به شیوه‌ی رایج تراش فول سرام با مارجین شولدر تراش داده شد. سپس قالبگیری شده و با دورالی ریخته شد.پروسه‌ی casting انجام شد و دای فلزی بدون تضاریس ایجاد شد.26 مرتبه از دای‌ها قالبگیری شده و با استون نوعIV ریخته شد.کست‌ها به دو گروه تقسیم شدند: 1-برای ساخت FPDزیرکونیا 2-برای ساخت BioHpp FPD. نمونه‌ها با استفاده از Universal Testing Machine با سرعت mm/min5/0 تا هنگام شکست تحت نیرو قرار گرفتند.نیروی شکست برحسب نیوتن ثبت گردید. آزمون آماری یومن ویتنی با استفاده از نرم افزار spss17 انجام گرفته و سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین استحکام شکست در گروه زیرکونیا 459/10 ± 809/61 و در گروه پلیمر اصلاح شده ی پلی اتراترکتون دارای فیلر سرامیکی 168/83 ± 723/07 بود،که با توجه به این اختلاف، بین دو گروه تحت بررسی تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد(P=0.614). نتیجه گیری: باتوجه به محدودیت‌های این مطالعه،می‌توان نتیجه گرفت که پروتزهای سه واحدی BioHpp و زیرکونیا پتانسیل لازم برای مقاومت در برابر نیروهای اکلوزالی رادارند و استحکام شکست این دوماده باهم تفاوتی ندارد.