تاثیر Light Emitting Diode Photobiomodulation بر روی ثبات ایمپلنت های دندانی در موارد نیازمند به پیوند استخوان

Abstract

موفقيت بالاي ايمپلنت ها موجب گرديده تا پروتزهاي متكي بر ايمپلنت مورد توجه بيماران بي دندان قرار گيرند. اين نوع پروتزها براي درمان بيماران با بي دنداني كامل يا بي دنداني پارسيل بكار رفته، مورد تأييد مجامع علمي دنيا مي باشند. مدت زمان اسئواینتگریشن چهار الی شش ماه است که این زمان در موارد نیازمند به پیوند استخوان به شش الی هشت ماه افزایش می یابد، برای تسریع در تکمیل پروسه اسئواینتگریشن تلاش های زیادی صورت گرفته است که فتوبیومودولاسیون با استفاده از LLL (Low Level LaserO) و LED(Light Emitting Diode) یکی از این موارد می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر به صورت Split mouth بالینی تصادفی انجام شده، که در آن 12 بیمار 75-35 ساله بررسی شدند تمامی بیماران تحت جراحی Immediate Implant surgery قرار گرفتند که همراه با پیوند استخوان پارتیکوله در فاصله بین دیواره ساکت دندانی و ایمپلنت همراه بود و همزمان اباتمنت ترانس موکوزال بر روی ایمپلنت ها بسته شد. سمت مداخله به صورت یک روز قبل از عمل و 10 جلسه متوالی که از روز عمل آغاز می گردد روزانه به مدت 20 دقیقه تحت تابش LED توسط دستگاه OsseoPulse (Biolux Reseurch Ltd, Vancover, Canada) قرار گرفت. فرد آموزش دیده ای که از انجام مطالعه آگاهی نداشت، میزان implant stability quotient را توسط دستگاه Mega ISQ (MEGAGEN, Seoul, South Korea) در هر دو سمت بیماران بلافاصله، یک ماه بعد و سه ماه بعد از عمل اندازه گیری کرده و ثبت می کند. بررسی ترمیم نسج نرم در دو سمت بیماران توسط شاخص landry and turnbull Healing index در زمان های 10 روز بعد و یک ماه بعد از عمل انجام شده و در جدول مربوط به همان فرد ثبت می شود، سپس داده های بدست آمده با استفاده از آزمون Paired t –test و آزمون ویلکاکسون و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.17 مورد بررسی قرار گرفت و مقدارp کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان ISQ بلافاصله بعد از عمل در سمت غیرتابش برابر 54/37 بوده است که 1 ماه بعد از عمل به مقدار 09/35 کاهش یافته است اما در ماه سوم به مقدار 45/46 افزایش یافته است. در سمت تابش نیز میزان ISQ بلافاصله بعد از عمل 36.73 بوده است که 1 ماه بعد از آن به مقدار 36/47و در ماه سوم به مقدار 18/71 افزایش پیدا کرده است. میزان ISQ در سمت تابش افزایش معناداری با گذشت زمان داشت، در سمت غیر تابش ابتدا در ماه اول کاهش و بعد افزایش ISQ را داشتیم. همچنین تفاوت میزان ISQ در سمت تابش و غیرتابش در بلافاصله بعد از عمل بی معنی، 1 ماه و 3 ماه بعد از عمل معنی دار بود. شاخصlandry and turnbull 10 روز بعد از عمل در سمت تابش 45/2و در سمت غیر تابش 27/2 بود که تفاوت معناداری نداشتند، یک ماه بعد از عمل نیز شاخص landry and turnbull در سمت تابش با مقدار 64/4 به صورت معناداری از سمت غیر تابش که 64/3 بود بیشتر گزارش شد. نتیجه گیری: بررسی های انجام شده در مطالعه حاضر نشان داد که تابش LED تغییری در میزان پایداری ایمپلنت بلافاصله بعد از عمل ایجاد نمیکند و با گذشت زمان یک ماه افزایش اندکی در میزان پایداری ایمپلنت ایجاد میشود که می تواند از نظر کلینیکی با اهمیت باشد. اما با گذشت زمان سه ماه تابش LED باعث افزایش معنی دار پایداری ایمپلنت دندانی می گردد. این افزایش ISQ بعد از سه ماه می تواند از لحاظ کلینیکی هم معنی دار باشد. زیرا طبق مطالعات ایمپلنت های با ISQ بیشتر از 54 را می توان بارگذاری کرد. در مدت زمان 10 روزه ترمیم نسج انجام نمی¬گیرد و تاباندن LED نیز تاثیری بر آن ندارد اما در مدت زمان یک ماهه نسج تا حدی ترمیم می یابد و تاباندن LED باعث ترمیم کامل می گردد.