مقایسه بروز عود سنگ کلیه به دنبال نفرولیتوتومی از راه پوست و نفرو / پیلولیتوتومی باز در مرکز آموزشی و درمانی امام رضا(ع) پدیدآورنده : سعادتی ، امین
Abstract
سنگ کلیه در بین تمامی جوامع یکی از علل شایع مراجعه به پزشک می‌باشد و عود آن نیز در بسیاری از بیماران مشاهده می‌شود. روش‌های مختلفی جهت درمان سنگ‌های کلیوی پیشنهادشده که جراحی باز و نفرولیتوتومی از طریق پوست (PCNL) از شایع‌ترین آن‌ها می‌باشند. تا حد بررسی هایی که ما انجام دادیم میزان عود سنگ در این دو روش به طور مستقیم با یکدیگر مقایسه نشده است. بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم که این دو روش رایج برای درمان سنگ‌های کلیوی را ازنظر عود در بلندمدت بررسی نماییم.
روش‌ها و مواد:
در یک مطالعه گذشته‌نگر کلیه بیماران با سنگ کلیه بستری در بیمارستان های امام رضا (ع) و بهبود تبریز که یکی از دو روش درمانی جراحی باز و PCNL یک سال قبل از مطالعه دریافت کرده بودند انتخاب و در دو گروه همگون سازی شده و به کلینیک بیمارستان امام رضا(ع) دعوت شدند و تحت بررسی سونوگرافیک جدید قرار گرفتند. همچنین سونوگرافی‌های قبلی بیماران نیز بررسی و با یافته‌های سونوگرافیک جدید مقایسه شدند. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS ۲۲ تحت تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها:
جمعاً ۵۰ بیمار موردبررسی قرار گرفتند که ۲۲ نفر (%۴۴) مؤنث و ۲۸ نفر (%۵۶) مذکر بودند. میانگین سنی بیماران 69/9 ± 6/48 سال بود. ۲۵ نفر از بیماران تحت PCNL (۵۰%) و ۲۵ نفر از بیماران (۵۰%) تحت عمل باز قرارگرفته بودند. دو گروه ازنظر سن (179/0p=)، جنس (000/1 p=) و نوع سنگ‌ها (588/0p=) تفاوت معنی‌داری نداشتند. در گروه بیماران عمل باز در ۱۰ بیمار (۴۰%) و در گروه بیماران PCNL ۱۲ نفر (۴۸%) عود سنگ داشتند (569/0 =p). همچنین دو گروه ازنظر هیدرونفروز در سونوگرافی (600/0 =p)، تغییرات اکوی کورتکس کلیه (000/1 p=) و میانگین اندازه سنگ‌ها (691/0 =p) نیز تفاوت معنی‌داری نداشتند.