بررسی ارتباط عملکرد با آگاهی و خودکارآمدی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریزدر مورد احیای قلبی ریوی در سال- 1396
Abstract
چکیده: زمینه و هدف: ایست قلبی تنفسی بی گمان یکی از خطر ناک ترین وضعیت هایی است که نیاز به اقدام فوری و سنجیده برای حفظ حیات و پیشگیری از ضایعات جبران ناپذیر سیستم های حیاتی بدن دارد. داشتن دانش، مهارت و اعتماد به نفس، یکی از عوامل موثر در اقدام به شروع احیا قلبی ریوی و موفقیت آن است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط عملکرد با آگاهی و خودکارآمدی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی، در مورد احیای قلبی ریوی می باشد.
مواد و روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی است . نمونه های این پژوهش شامل دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بوده و از مجموع 199 دانشجو، 96 نفر که تمایل به همکاری داشتند با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که از 4 قسمت تشکیل شده بود . قسمت اول، شامل مشخصات فردی اجتماعی (14سوال)، قسمت دوم، مربوط به پرسشنامه آگاهی دانشجویان نسبت به احیای قلبی ریوی(40سوال)در چهار حیطه، قسمت سوم، مربوط به عملکرد دانشجویان از احیای قلبی ریوی با چک لیست مشاهده ای از طریق کار عملی روی مانکن(18آیتم)و قسمت چهارم،مربوط به پرسشنامه خود کارآمدی دانشجویان نسبت به احیای قلبی ریوی (5 مهارت) بود. جهت تعیین روایی ابزار از روش اعتبار محتوا و صوری و برای تعیین پایایی ابزار از روش آزمون مجدد استفاده شد .داده ها با استفاده از آمارتوصیفی و استنباطی و در محیط نرم افزار21SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد آگاهی 4/85 درصد دانشجویان نسبت به احیاء قلبی ریوی متوسط بود و میانگین امتیازات 95/2±46/23 بود.همچنین عملکرد 4/86 درصد دانشجویان نسبت به احیاءقلبی ریوی متوسط بود ومیانگین امتیازات17/4±53/17 بودو خودکارآمدی اکثریت دانشجویان (9/46درصد) متوسط بود. بین نمره کلی عملکرد با نمره کل آگاهی از احیاء قلبی ریوی و با نمره خودکارآمدی نسبت به احیاء قلبی ریوی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (05/0>P).
همچنین ارتباط آماری معنی داری بین آگاهی، عملکرد و خودکارآمدی دانشجویان نسبت به احیاءقلبی ریوی با جنس، مدت زمان سپری ازدوره آموزشی احیا ، سابقه شرکت در عملیات احیا در طول دوره ی کارآموزی و تعداد دفعات شرکت در عملیات احیا وجود داشت(05/0>P). بین رشته تحصیلی و خودکارآمدی(01/0=P) و نظاره گر بودن عملیات احیا با عملکرد دانشجویان ارتباط معنی داری وجود داشت(00/0=P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، آگاهی و عملکرد و خودکارآمدی اکثریت دانشجویان نسبت به احیاء قلبی ریوی متوسط بود. لذا ارتقاء مستمر سطح آگاهی و عملکرد و خودکارآمدی دانشجویان گامی ضروری در موفقیت عملیات احیاء قلبی ریوی می باشد.