اثر مهار آنزیم استئاروئیل کو آدساچوراز1 توسطMF-438 بر آسیلاسیون پروتئینی طی بلوغ کبدی جنین رت

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی نقش مهار SCD1 روی تمایز سلول¬های کبدی و تغییر آسیلاسیون پروتئینی در طول تکامل جنین رت بود. مواد و روش: رت¬های ویستار باردار با رژیم غذایی استاندارد به 5گروه تقسیم شدند که شامل گروه کنترل، گروه دریافت کننده مهارکننده در اوایل بارداری، گروه دریافت کننده مهارکننده در اواسط بارداری ،گروه دریافت کننده مهار کننده به همراه اولئات در اوایل بارداری و گروه دریافت کننده اولئات به تنهایی در اوایل بارداری گردید. در روز 19 بارداری کبد جنین¬ها از لحاظ درجه-ی بلوغ با روش هیستوپاتولوژیکی، میزان مارکرهای بافتی گلیکوژن و توتال پروتئین با روش شیمیایی، بیان ژن مارکرهای بلوغ کبدی به روش RT-PCR و نوع آسیلاسیون پروتئینی با هیدرولیز انتخابی و گاز کروماتوگرافی آزمایش شدند. یافته¬ها: شاخص¬های بافتی بلوغ، مارکرهای بیوشیمیایی و بیان ژن مارکرهای بلوغ در گروه¬های دریافت کننده مهار کننده در هر دو دوره تیمار با مهارکننده در اوایل و اواسط بارداری کاهش یافت ( 05/0 P< ). اما این مارکرها در گروه¬های دریافت کننده مهارکننده به همراه اولئات و دریافت کننده اولئات به تنهایی افزایش داشت ( 05/0 P< ). همچنین میزان آسیلاسیون پروتئینی در هیدرولیز با NaOH در گروه¬های دریافت کننده مهار کننده منجر به افزایش توام آسیلاسیون با اسیدهای چرب اشباع و تک غیراشباع گردید. در هیدرولیز با NH2OH اختلاف معنی¬داری بین داده¬ها وجود نداشت و در هیدرولیز رسوب پروتئینی با HCl میزان آسیلاسیون با اسیدهای چرب اشباع در گروه دریافت کننده مهارکننده در اواسط بارداری افزایش داشت.