بررسی ﻣﻴﺰاﻥ ﺭﻧﮓ ﭘﺬﻳﺮﻱ ﺩﻧﺪاﻧﻬﺎ ﭘﺲ اﺯ بلیچینگ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ خانگی و انجام در مطب

Abstract

مقدمه: امروزه مردم ارزش بسیاری برای زیبایی خود قائل هستند و بسیاری از افراد به سفیدی دندان¬های خود اهمیت زیادی می دهند و یا از بدرنگی دندان های خود رنج می برند. دانش بشری به حدی رسیده است که به راحتی با روش هایی با نام بلیچینگ سفیدی خاصی در دندان ها ایجاد می شود. دندان های سفید جلوه خاصی در زیبایی فرد ایجاد می-کنند و موجب افزایش اعتماد به نفس می شوند. بلیچینگ درواقع روشن نمودن رنگ دندان از طریق به کارگیری مواد شیمیایی جهت اکسید کردن رنگدانه های آلی است. به طور کلی دو روش بلیچینگ برای دندان وجود دارد: بلیچینگ در خانه و بلیچینگ در مطب، که هر دو تکنیک هدف یکسانی داشته و نتایج آن ها ثابت شده است. با این حال متغیر هایی که پروسه بلیچینگ را تحت تاثیر قرار می دهند هنوز ناشناخته اند. یک فاکتوری که باعث تغییر در نتیجه نهایی بلیچینگ می گردد، قرار گرفتن در معرض مواد رنگی موجود در غذاها و نوشیدنی هاست. مواجهه طولانی مدت با این مواد میتواند باعث تغییر رنگ دندان هایی شود که اخیرا پروسه بلیچینگ بر آنها اعمال گردیده است. با این حال غذا ها و نوشیدنی ها تنها عوامل رنگی نیستند بلکه تنباکو و برخی داروها نیز می توانند باعث تغییر رنگ دندان ها گردند. علاوه بر این، مشاهده شده است که حساسیت رنگ پذیری دندان ها بعد از پروسه های سفیدکردن دندان افزایش می یابد. هدف از این پژوهش بررسی ﻣﻴﺰاﻥ ﺭﻧﮓ ﭘﺬﻳﺮﻱ ﺩﻧﺪاﻧﻬﺎ ﭘﺲ اﺯ بلیچینگ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ خانگی و انجام در مطب است. مواد و روش کار : برای انجام این مطالعه 40 دندان پس از جمع آوری و ضد عفونی در محلول تیمول نگه داری شده و دندانها به شکل تصادفی به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند. دندان های گروه یک و دو در گروه بلیچینگ به روش انجام در مطب و دندان های گروه سه و چهار به روش خانگی مورد بلیچینگ قرار گرفتند. پس از بلیچینگ روی تمام دندان ها پروسه staining انجام شد. تعیین رنگ دندان ها به کمک دستگاه اسپکتوفوتومتر صورت گرفت. تمامی نمونه ها به مدت 20 دقیقه در روز(هر 24 ساعت یکبار) برای 14 روز متوالی داخل این محلول رنگی غوطه ور شدند تا مشابه سازی با حالت بالینی صورت گیرد. بعد از اتمام پروسه یاد شده نمونه ها شستشو داده شده و داخل آب مقطر نگهداری شدند. در گروه یک و دو پروسه بلیچینگ نمونه های دندانی به روش انجام در مطب به ترتیب با هیدروژن پراکساید (Opalescence® Boost HP 40% Ultradent,USA) و کاربامید پراکساید (Opalescence® Quick PF 45% kit,Ultradent,USA) طبق دستور کارخانه سازنده انجام شد. در گروه سه و چهار پروسه بلیچینگ نمونه های دندانی به روش خانگی به ترتیب با کاربامید پراکساید (Opalescence® PF 20% Ultradent,USA) و کاربامید پراکساید (Opalescence® PF 15% Ultradent,USA) طبق دستور کارخانه سازنده انجام شد. گروه پنجم گروه کنترل ما بود و در طی پروسه بلیچینگ کاری روی نمونه ها انجام نگرفت.تعیین رنگ نمونه ها در هر دو گروه بلیچینگ بلافاصله بعد از انجام پروسه بلیچینگ و بعد از اتمام پروسه ی staining و به کمک دستگاه اسپکتروفوتومتر (SpectroShade® ,MHT, Verona, Italy) و به کمک شاخص های (L, a, b) در یک پس زمینه سفید صورت گرفت. میانگین اختلاف رنگ دندانها در مراحل مختلف محاسبه گردیده و با کمک تست ANOVA با سطح معنی دار p<0.05 مورد ارزیابی قرار گرفت.آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS17 انجام شد. یافته ها: در نهایت با توجه به نتایج ارزیابی داده های مورد آزمایش می توان نتایج کلی این مطالعه را به صورت ذیل عنوان کرد: 1-بین میانگین متغیر تغییر رنگ در دو روش بلیچینگ تفاوت معنی دار آماری وجود دارد و میانگین تغییر رنگ در روش بلیچینگ خانگی بیشتر از میانگین آن در روش بلیچینگ مطب می باشد. ( P-value<0.05) 2- بین میانگین متغیر تغییر رنگ در دو نوع ماده مورد استفاده در بلیچینگ تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد. ( P-value>0.05) 3- بین روش بلیچینگ و نوع ماده مورد استفاده در بلیچینگ اثر متقابل وجود ندارد ، به عبارت دیگر اثر ماده مورد استفاده در بلیچینگ بر میانگین تغییر رنگ در هر دو روش بلیچینگ یکسان می باشد.( P-value>0.05)