ارزیابی تأثیر توپیرامات و تروگزروتین بر تحمّل ناشی از مورفین در موش سوری نر

Abstract

مقدمه: مطالعات قبل تاثیر سیستم گلوتاماترژیک و استرس اکسیداتیو در تحمل به مورفین را نشان داده است. مطالعه حاضر به بررسی اثرات داروی توپیرامات (افزایش دهنده فعالیت سیستم گابائرژیک و کاهش دهنده فعالیت سیستم گلوتاماترژیک) و تروگزروتین (با اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی) در روند بروز تحمل به اثرات ضد دردی مورفین پرداخت. هدف: هدف اصلی این مطالعه بررسی اثرات توپیرامات و تروگزروتین در کاهش تحمل نسبت به اثرات ضد دردی مورفین می باشد. روش کار: موش های سوری نر در 9 گروه (8تایی) در محدوده وزنی 30-20 گرم، به مدت 4 روز تحت رژیم های داروئی زیر قرار گرفتند: 1) Saline (10 ml/kg, i.p.) + Saline (10 ml/kg, i.p.) 2) Saline (10 ml/kg, i.p.) + Morphine (50 mg/kg, i.p.) 3,4,5) Topiramate (6,12,24 mg/kg, b.i.d, i.p.) + Morphine (50 mg/kg, i.p.) 6,7,8) Troxerutin ( 37.5,75,150 mg/kg, b.i.d, i.p.) + Morphine (50 mg/kg, i.p.) 9) Topiramate (12mg/kg, b.i.d, i.p.) + Troxerutin (75 mg/kg, b.i.d, i.p.) + Morphine (50 mg/kg, i.p.) در گروه های درمانی تجویز دارو در نوبت صبح، هر روز 30 دقیقه قبل از تجویز مورفین صورت می گرفت. در روز پنجم جهت ارزيابي ميزان تحمل ايجاد شده، با تزريق تست دوز مورفین ( mg/kg, i.p9) در هر یک از گروهها با استفاده از روش Hot plate در بازه زمانی یکساعته (دقایق 15، 30، 45 و 60) بررسی های لازم انجام گرفت.

یافته ها: كاهش معنی داری در تحمل به مورفين در دوزهای ( mg/kg, b.i.d, i.p12،24) توپیرامات و دوز (150 mg/kg, b.i.d, i.p) تروگزروتین مشاهده گردید. تجویز توام (توپیرامات 12 mg/kg و تروگزروتین (75 mg/kg نیز موجب کاهش معنی داری در تحمل گردید.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، توپیرامات و تروگزروتین می توانند بصورت وابسته به دوز تحمل به اثرات ضددردی مورفین را کاهش دهند.