اندازه گیری میزان ضربان قلب و اضطراب بيماران در حین جراحي مولرسوم نهفته مندیبل در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 98-97

Abstract

زمينه و هدف : ترس از مطب و خدمات دندانپزشكي و استرس حاصل از آن بسيار شديد و گسترده است و اغلب سبب مي‌شود كه بيماران خدمات دندانپزشكي را نپذيرند يا اينكه اين درمانها را در شرايط سخت روحي و رواني تحمل كنند. هدف از اين مطالعه،تعیین و مقایسه میزان ضربان قلب و اضطراب بیمار حین جراحی مولر سوم نهفته مندیبل می باشد. روش كار و مواد : 20بيماري كه به بخش جراحي دانشكده دندانپزشكي تبريز مراجعه كرده بودند در محدوده مطالعه قرار گرفتند. اين بيماران اغلب اظهار درد و ناراحتي در دندان عقل خود مي‌كردند كه به خاطر التهاب بافت نرم اطراف دندان بود يا اينكه پوسيدگي عامل اصلي درد بود. پرسشنامه سنجش اضطراب كتل به بيماران ارائه شد تا به سؤالات آن پاسخ دهندسپس ضربان قلب بیمار از لحظه ی نشستن روی یونیت تا انتهای جراحی در 5 مرحله ی تزریق بی حسی ، پرپ و درپ ، حین کنار زدن فلپ ، حین برداشتن استخوان و سوچور کردن تحت بررسی قرارگرفت . تمام جراحي‌ها تحت بي‌حسي موضعي و بدون تجويز نيتروس اكسايد و سداتيو صورت گرفت و جراحي دندانهاي نهفته شامل gingival incision، فلپ موكوپريوستئال و برداشت استخوان با فرز روند بود. به بيماران بعد از جراحي آنتي‌بيوتيكي و ضد التهاب غيراستروئيدي تجويز شد. يافته‌ها : در ميان 20 بيمار مطالعه شده که 10 نفر(%50) مرد و 10نفر(%50) زن بودند. میانگین سن شرکت کنندگان در مطالعه (2/5±)30سال بود .ميانگين ضربان قلب حین تزریق بی حسی عدد 65/94 را نشان مي‌داد. ميانگين ضربان قلب زمان پرپ و درپ عدد95/91 را نشان مي‌داد. ميانگين ضربان قلب حین کنار زدن فلپ عدد6/104را نشان مي‌داد. ميانگين ضربان قلب حین برداشتن استخوان عدد107 را نشان مي‌داد. ميانگين ضربان قلب حین سوچور کردن عدد98 را نشان مي‌داد. اضطراب بيماران باتوجه به كليد پاسخنامه آزمون كتل، 50/37 اندازه‌گيري شد. مردان كه %50 بيماران را تشكيل مي‌دادند متوسط اضطراب 20/33 و زنان ميانگين 80/41 را نشان دادند. نتيجه‌گيري : بر طبق نتايج بدست آمده از اين مطالعه، جراحي مولر سوم باعث بروز اضطراب در بيماران مي‌شود كه مي‌توان اين اضطراب را از نوع «متوسط» تا «بارز» طبقه‌بندي نمود. مطالعه نشان دهنده اضطراب و میانگین ضربان قلب بيشتر زنان نسبت به مردان براي جراحي مولر سوم نهفته مندیبل بود. در هیچ یک از مراحل جراحی بین ضربان قلب و سن و همچنین اضطراب و سن رابطه معنی دار آماری وجود نداشت. اثر سطح اضطراب بر میانگین متغیر ضربان قلب در هر پنج زمان ارزیابی یکسان می باشد. میانگین ضربان قلب در گروه دارای اضطراب خفیف کمتر از میانگین ضربان قلب در هر دو گروه دارای اضطراب بارز و شدید بود و همچنین بین میانگین ضربان قلب در گروه دارای اضطراب متوسط با میانگین ضربان قلب در گروه دارای اضطراب شدید تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین ضربان قلب در گروه دارای اضطراب متوسط کمتر از میانگین ضربان قلب در گروه دارای اضطراب شدید بود.