فراوانی، عوامل خطر اختلالات کف لگن، سندرم مثانه تحریک پذیر و ارتباط آن با عملکرد جنسی زنان یائسه

Abstract

چکیده: مقدمه: اختلالات کف لگن شامل بی اختیاری ادراری، مدفوع و پایین افتادگی اندام های لگن در زنان می باشد. اختلالات کف لگن جزو مشکلات بهداشتی جدی و شایع زنان است. اختلالات کف لگن بر عملکرد جنسی تاثیر می گذارد در زنان باعث نگرانی، طرد شدن از جامعه و نهایتا کاهش کیفیت زندگی می شود. این در حالی است زنان به خاطر ترس یا شرم از ابراز مشکلات جنسی خودداری می کنند. هدف از پژوهش حاضر فراوانی و عوامل خطر اختلالات کف لگن و سندرم مثانه تحریک پذیر و ارتباط آن با عملکرد جنسی در زنان یائسه بود. مواد و روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مقطعی توصفی تحلیلی بود که بر روی 340 زن یائسه شهر تبریز انجام گرفت. اطلاعات از طریق چهار پرسشنامه ویژگی های فردی اجتماعی، پرسشنامه عملکرد جنسی Maccoy ، پرسشنامه بی اختیاری ادراری مدفوع و گاز 20-PFDI، پرسشنامه سندرم مثانه تحریک پذیر OABSS جمع آوری شد. از آزمون های تی مستقل، t-test مجذور کای، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون خطی و لوجستیک برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که فراوانی افتادگی دیواره قدامی لگن درجه یک 9/25 درصد، درجه دو 3/40 درصد و درجه سه 2/6 درصد، افتادگی دیواره میانی لگن درجه یک 4/14 درصد، درجه دو2/26 درصد و درجه سه 6/5 درصد، افتادگی دیواره خلفی لگن درجه یک 6/20 درصد، درجه دو 9/10 درصد و درجه سه 4/2 درصد بود. فراوانی بی اختیاری استرسی 35/17 درصد، فوریتی 7/14 درصد و ترکیبی 1/34 درصد بی اختیاری مدفوع و گاز به ترتیب 3/5 ، 8/11 درصد بود. فراوانی سندرم مثانه بیش فعال 9/37 درصد بود که از این میان 5/16 درصد خفیف، 5/18 درصد متوسط و 9/2 درصد شدید بود. زایمان واژینال جزو عوامل خطر افتادگی اندام های لگنی بود](51/7-00/1) 74/2 [OR. همچنین افتادگی اندام های لگنی ](32/7-05/2) 86/3 [OR، و بیماری ها (فشارخون، یبوست، دیابت و سرفه مزمن) ]( 98/2-22/1) 03/2 [OR جزو عوامل خطر سندرم مثانه تحریک پذیر بود. افتادگی اندام های لگنی ](18/21-49/6) 73/11 [OR جزو عوامل خطر بی اختیاری ها بود. در رابطه با ارتباط عملکرد جنسی با سندرم مثانه تحریک پذیر از میان زیر دامنه های عملکرد جنسی فقط موارد مرتبط با همسر از نظر آماری معنی دار بود. هیچ کدام از زیر دامنه های پرسشنامه مک کوی با نمره عملکرد جنسی در افراد مبتلا و غیر مبتلا به افتادگی اندام های لگن تفاوت آماری معنی داری نداشتند. هیچ کدام از زیر دامنه های پرسشنامه مک¬کوی با نمره عملکرد جنسی در افراد مبتلا و غیر مبتلا به بی اختیاری ادرار یا مدفوع یا گاز تفاوت آماری معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که فراوانی انواع بی اختیاری ها و افتادگی اندامهای لگنی، قابل توجه است. با توجه به عوامل خطر افتادگی اندام های لگنی و بی اختیاری ها و سندرم مثانه تحریک پذیر که غالبا قابل تعدیل بوده و به سبک زندگی مربوط می شود. می توان برنامه هایی جهت پیشگیری از افتادگی اندام های لگنی و بی اختیاری¬ها و سندرم مثانه تحریک پذیر در مراقبت های اولیه بهداشتی گنجاند.