بررسی سطح سرمی و بزاقی هموسیستئین در بیماران مبتلا به بدخیمی سلول های سنگفرشی دهان (OSCC) و افراد سالم
Abstract
مقدمه: بدخیمی سلول های سنگفرشی دهان، چند عاملی بوده و هیچ عامل یا فاکتور انفرادی به عنوان مسبب آن به وضوح تعریف نشده یا مورد قبول قرار نگرفته است، با این حال هر دو دسته عوامل داخلی و خارجی ممکن است موثر باشند. با توجه به این موضوع پژوهشگران به دنبال یافتن راه های ساده تری با استفاده از بیومارکرهای بزاق برای تشخیص زودهنگام ان هستند.از جمله نشانگرهای زیستی در تشخیص این بیماری هموسیستئین است. اسید آمینه ای کوچک و گوگرددار که برای انجام چرخه متیونین ضروری به شمار می‌آید. البته هموسیستئین در بدن به سیستئین نیز تبدیل می‌شود که به عنوان یک منبع سولفید در سوخت و ساز فلزهای مختلف از جمله آهن، روی و مس است. همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان نیز عمل می‌کند. هدف از این تحقیق، بررسی سطح سرمی و بزاقی هموسیستئین در بیماران مبتلا به بدخیمی سلول های سنگفرشی دهان (OSCC) و افراد سالم است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصیفی، جمعیت هدف از بین افراد مبتلا به بدخیمی سلول های سنگفرشی دهان مراجعه كننده به بخش بیماریهای دهان، فک و صورت دانشكده دندانپزشکی و بخش گوش، حلق و بینی بیمارستان امام رضا به تعداد 21 نفر و 21 نفر از افراد سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب و از افراد هر دو گروه به مقدار cc 2نمونه بزاق و cc 5خون وریدی تهیه شد. سپس نمونه های سرمی و بزاقی با کیت مخصوص Human Homocysteine(HCY) ELISIA Kit بررسی و میزان هموسيستئين در سرم و بزاق تعیین شد. از آزمون های تفاوت ميانگين (براي گروه هاي مستقل) و خی دو در سطح 95 درصد اطمینان جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق استفاده گردید.
نتایج: نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر نشان داد که سطح سرمی هموسيستئين در بیماران مبتلا به بدخیمی سلول سنگفرشی دهان (ng/mL 5/2±71/3)به طور معنی داری در مقایسه با افراد سالم(ng/mL 11/2±01/2) بیشتر می‌باشد (P-value=0.008). همچنین در این مطالعه مشاهده شد که مقادیر هموسيستئين در بزاق نیز در بیماران مبتلا به بدخیمی سلول سنگفرشی (ng/mL 66/1±12/3)بیش تر از افراد سالم (ng/mL 71/1±93/2) می‌باشد که این اختلاف از لحاظ آماری غیر معنادار بود (p value=0.782). در بررسی‌های انجام شده در مطالعه حاضر همبستگی بین میزان سرم و بزاق در دو گروه توسط ضریب همبستگی اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت که نشان داد همبستگی معناداری بین این دو شاخص وجود ندارد.(P-value=0.943) همچنین با بررسی اختلاف بین میزان هموسیستئین سرم و بزاق بیماران در دو گروه Well differentiated و Moderate مشاهده می‌شود میانگین هموسیستئین هم در سرم و هم در بزاق در گروه بیماران Well differentiated بیشتر از بیماران گروه Moderate differentiated بوده که این اختلاف در سرم 2/1 واحد و در بزاق 25/1 واحد گزارش شد.
بحث: با توجه به این که سطح سرمی و بزاقی هموسيستئين در بیماران مبتلا به SCC دهانی بیش تر از افراد سالم در این مطالعه گزارش شده است، احتمالا سطح هموسيستئين بالا با اتیوپاتوژنز بیماری مرتبط می‌باشد. به نظر می‌رسد بررسی و تعیین سطح هموسيستئين در غربالگری و تشخیص زودرس بدخیمی سلول سنگفرشی دهان در بهبود پروگنوز و Quality Of Life (کیفیت زندگی) بیماران تاثیر گذار باشد.