مقایسه تاثیر طب فشاری نقطه هوگو (LI 4) و داروی هیوسین بر طول مراحل زایمانی در زنان نخست زا: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل
Abstract
چکیده: زمینه و هدف: کوتاه شدن زمان زایمان بدون ایجاد عوارض عمده برای مادر و جنین، ایده آل است. طولانی شدن زایمان عواقب مادری و جنینی به دنبال دارد. طب فشاری و داروهایی مثل هیوسین هر دو برای پیشگیری از طولانی شدن زایمان و تسریع مراحل زایمانی استفاده شده اند. به دلیل اهمیت موضوع، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیرطب فشاری نقطه هوگو(LI4) و داروی هیوسین بر طول مراحل زایمان و پیامدهای جنینی - نوزادی در زنان نخست زا انجام گرفته¬است.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 بر روی 162 زن نخست زای واجد شرایط مراجعه کننده به بیمارستان سبلان اردبیل انجام شد. با استفاده از بلوک بندی تصادفی3 و 6 تایی افراد به 3 گروه طب فشاری هوگو، هیوسین و کنترل تقسیم شدند. هر گروه شامل 54 زن نخست زا بود. در گروه طب فشاری هوگو در دیلاتاسیون 5 سانتی متر اعمال فشار بر نقطه هوگو شروع شد و همچنین در گروه هیوسین در دیلاتاسیون 5 سانتی متر داروی هیوسین بصورت عضلانی تزریق شد. طول مراحل زایمانی و پیامدهای جنینی- نوزادی در سه گروه توسط پژوهشگر سنجش و در پارتوگراف و چک لیست ثبت و مقایسه شد. از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس، تست دقیق فیشر و مجذور کای برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها:
میانگین (انحراف معیار) طول مدت فاز فعال زایمان در گروه هوگو 0/137 (1/15)، هیوسین 3/143 (2/17) و گروه کنترل 7/187 (7/24) دقیقه بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه هوگو 5/39 (5/8)، هیوسین 4/ 52 (0/15) و کنترل 3/ 58 (7/8) دقیقه بود. میانگین(انحراف معیار) طول زایمان در گروه هوگو (5/17) 1/176، هیوسین (0/19) 3/193و کنترل (6/26) 0/246دقیقه بود که بر اساس آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، از نظر طول زایمان تفاوت معنی دار آماری بین گروهها وجود داشت (001/0> p).
از نظر طول مدت فاز فعال و مرحله دوم زایمان تفاوت معنی دار آماری بین سه گروه وجود داشت (001/0>p ). از نظر طول مدت مرحله سوم زایمان، تفاوت معنی دار آماری بین سه گروه وجود نداشت (990/0=P). از نظر برادیکاردی جنینی (007/0=P) و نمره آپگار دقیقه اول (044/0 = p) تفاوت آماری معنی¬داری بین سه گروه وجود داشت. از نظر فراوانی نیاز به احیا (183/0= P)، تاکیکاردی جنینی (100/0=P) و تغییر پذیری ضربه به ضربه قلب جنین (00/1=P) تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. در اکثریت زنان در سه گروه هوگو (5/81 %)، هیوسین (5/81 %) و کنترل (1/48 %) از اکسی توسین استفاده نشد که بر اساس آزمون مجذور کای از نظر آماری تفاوت معنی دار آماری بین گروهها وجود داشت (001/0> =p). نزدیک به صد در صد زنان در هر سه گروه زایمان طبیعی داشتند که بر اساس تست دقیق فیشر از نظر آماری معنی دار نبود (369/0 =p).
بحث و نتیجه گیری: استفاده از طب فشاری نقطه هوگو باعث کاهش بیشتری در طول مراحل زایمان نسبت به استفاده از هیوسین شد بدون اینکه عوارض جانبی به مادر تحمیل کند. همچنین باعث بهبود نمره آپگار دقیقه اول، کاهش برادیکاردی و کاهش استفاده از اکسی توسین نیز شد. بنابراین استفاده از روش طب فشاری جهت کاهش طول مراحل زایمانی و لیبر در زایمان طبیعی پیشنهاد می¬شود.