مطالعه اثر کو‌آنزیم Q10 بر روی اتوفاژی در انفارکتوس قلبی در رت‌های نر ویستار
Abstract
مقدمه: اتوفاژی یک فرایند فیزیولوژیک است که از طریق لیزوزوم¬ها باعث تخریب اجزای غیرضروری سلولی می‌شود. کو‌آنزیم Q10 در فرایندهای متابولیسم سلولی و تولید ATP تأثیر شناخته¬شده¬ای دارد و همچنین یکی از اجزای مهم زنجیره انتقال الکترون است و در تنفس هوازی سلول نقش دارد.
هدف: در این مطالعه به بررسی اثر کو‌آنزیم Q10 بر روی پارامترهای همودینامیکی و اتوفاژی در بافت قلبی در انفارکتوس میوکارد ناشی از تزریق زیر جلدی ایزوپروترنول پرداخته شد.
مواد و روش¬ها: در این مطالعه از رت‌های نر ویستار با وزن 270-300 گرم استفاده شد که رت‌ها در دمای 25-27 درجه سانتی‌گراد و سیکل تاریکی و روشنایی 12ساعته نگهداری شدند. آب و غذا آزادانه در اختیار آن‌ها قرار گرفت. برای القای انفارکتوس میوکارد ایزوپروترنول (mg/kg 100) به فاصله 24 ساعت به مدت دو روز به¬صورت زیر جلدی تزریق شد. کو‌آنزیم Q10 (mg/kg 10) خوراکی دو ساعت قبل از القای MI به فاصله 24 ساعت به مدت 4 روز دریافت شد. بعد از بیهوش شدن رت¬¬ها، پارامترهای همودینامیکی بررسی شدند. برای انجام کار وسترن بلاتینگ، قلب رت¬¬ها آنالیز شد.
نتایج: با دریافت کو‌آنزیم Q10 پارامترهای همودینامیکی نسبت به گروه دریافت‌کننده ایزوپروترنول¬ تغییر¬ معنیداری پیدا نکرد (P>0.05). افزایش در نسبت پروتئین‌های - II/LC3-I LC3 وBeclin1 نشان‌دهنده القای اتوفاژی است که با دریافت کو‌آنزیم Q10 نسبت پروتئین - II/LC3-I LC3 نسبت به گروه دریافت‌کننده ایزوپروترنول به‌صورت معنیداری افزایش پیدا کرد ( 0.05>P) . پروتئین Beclin1 نسبت به گروه دریافت‌کننده ایزوپروترنول افزایش معنیداری پیدا کرد 0.05)>P). پروتئینP62 نسبت به گروه دریافت‌کننده ایزوپروترنول به‌صورت معنیداری افزایش پیدا نکرد (P>0.05).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که کو‌آنزیم Q10 می¬تواند اثر محافظت‌کنندگی در برابر انفارکتوس ناشی از ایزوپروترنول داشته باشد. این اثر محافظتی کو‌آنزیم Q10 با اثر تحریکی بر روی ماکرواتوفاژی همراه است. چنین به¬¬ نظر می‌رسد که تقویت اتوفاژی می‌تواند قلب را از آسیب‌های ناشی از انفارکتوس میوکارد محافظت کند.