مقایسه هدایت حرارتی و استحکام خمشی دو نوع آکریل سلف کیور و پختنی با و بدون نانواکسید آلومینیوم

Abstract

مقدمه: خواص مکانیکی و حرارتی پلی متیل متاکریلات که شایعترین ماده بکار رفته در ساخت پروتزهای دندانی است، بدلیل وجود ضعف ساختاری آن باید تقویت شود. هدف از این مطالعه مقایسه استحکام خمشی و هدایت حرارتی دو نوع آکریل پختنی و سلف کیور تقویت شده با ماده نانواکسید الومینیوم و آکریل خالص می باشد.

مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه 114 نمونه که شامل 6 گروه 11 تایی برای تست هدایت حرارتی و 6 گروه 8 تایی برای تست استحکام خمشی بود تهیه شدند و بر اساس درصد نانواکسید الومینیوم در هر تست به دو زیر گروه سه تایی پختنی و سلف کیور تقسیم شدند.در هر زیر گروه یگ گروه از نمونه ها (11 نمونه برای تست هدایت حرارتی و 8 نمونه برای تست استحکام خمشی)حاوی یک درصد و گروه دیگر حاوی سه درصد نانواکسید الومینیوم از نوع Sigma Aldrich بودند.گروه دیگر که گروه شاهد می باشد فاقد نانواکسید الومینیوم بود.تست های استحکام خمشی و هدایت حرارتی بر روی نمونه ها انجام گردید. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف وجهت بررسی های آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه ( One - way ANOVA) استفاده شد.ازآزمون توکی به عنوان تست تعقیبی مناسب جهت مقایسه دو به دو میانگین آزمون ها استفاده گردید. 05/0>P در این مطالعه از نظر آماری معنی دار تلقی گردید.

یافته ها: افزایش درصد ماده نانواکسید الومینیوم در نمونه های اکریلی سبب افزایش هدایت حرارتی وکاهش استحکام خمشی شد. ( 05/0> P)

نتیجه گیری: افزودن ماده نانواکسید الومینیوم بر استحکام خمشی اکریل تاثیر منفی گذاشت ولی باعث افزایش هدایت حرارتی ان گردید.