خودپنداره حرفه ای وارتباط ان باتفکرانتقادی وتنش دانشجویان پرستاری درمحیط بالین دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 1395

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: خودپنداره حرفه ای، درك فرد از خود به عنوان يك فرد حرفه ای است. دارا بودن سطح مناسبی از تفکر انتقادی و خود پنداره حرفه ای هر دو در موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری مهم تلقی می شوند، دوره بالینی يكي ازپر استرس انگيزترين اجزاي برنامه پرستاري برای دانشجویان است. ارتباط بین این سه متغیر در بررسی متون نامشخص است. لذا این مطالعه با هدف تعیین خودپنداره حرفه ای و ارتباط آن با تفکر انتقادی و تنش دانشجویان پرستاری در بالین انجام گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی با مشارکت 154 نفر از دانشجویان پرستاری واجد شرایط با استفاده از روش تصادفی طبقه بندی شده انجام شده است. برای این منظور از پرسشنامه های استاندارد خودپنداره حرفه ای cowin و پرسشنامه تفکرانتقادی Ricketts و پرسشنامه تنش cohen استفاده گردید. برای آنالیز داده ها از نرم افزارspss 16 و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: ميانگين بدست آمده از نمره كلي خودپنداره حرفه اي، در دانشجویان پرستاری37/41 + 210/80 بود. میانگین تفکر انتقادی برابر با 74.75 ±13.94 و میانگین تنش در دانشجویان برابر با 47.85 ±13.18 می باشد. از طرفی سطح تفکر انتقادی در ترم های مختلف متزلزل بود. ضریب همبستگی بین خود پنداره حرفه ای و تفکرانتقادی دانشجویان پرستاری برابر با 46/0- با value<.001 p مشخص گردید. لذا بین دو متغیر یاد شده همبستگی معنی دار و معکوس و با شدت متوسط مشاهده شده است. ضریب همبستگی نمره کل خودپنداره حرفه ای با نمره کل تنش برابر 31/0- است که با /001-value<. p معنی دار و معکوس بود. نتیجه گیری: بین خودپنداره حرفه ای با تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ارتباط معکوس وجود دارد. با در نظر گرفتن رابطه معکوس خودپنداره و تفکر انتقادی متغیرهای مختلفی می تواند در این نتیجه تأثیرگزار باشد که برخی از آنها شناخته شده و برخی ناشناخته است. پیشنهاد می شود مطالعات بیشتر با تأکید بر مدل سازی با در نظر گرفتن کلیه متغیرهای احتمالی تأثیر گذار انجام شود. بین خودپنداره ی حرفه ای دانشجویان پرستاری با تنش ارتباط وجود دارد بدین صورت که خودپنداره بالا با کاهش تنش همراه است. طراحی و بکارگیری مداخلات جهت ارتقائ خودپنداره حرفه ای در دانشجویان پرستاری ضروری میباشد.