تاثیر مشاوره با مدل Ex-PLISSIT بر تعاملات جنسی زنان متاهل مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده
تاریخ
1397Metadata
نمایش پرونده کامل آیتمچکیده
چکیده: زمینه و هدف: مولتيپل اسکلروزيس يکي از شايع ترين بیماری التهابی مزمن عصبی است که عمدتا در بالغین جوان و به طور شایع در زنان بروز می کند. این بیماری باعث ایجاد تنش های مختلف از جمله مشکلات جنسی با پیامد کاهش کیفیت زندگی فرد مبتلا و در نهایت ایجاد ناسازگاری و مشکلات عمده در زندگی زناشویی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره بر اساس مدل Ex-PLISSIT بر تعاملات جنسی زنان متاهل مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.
مواد و روش کار: مطالعه بصورت كارآزمايی بالينی تصادفی کنترل شده بر روی 70 نفر از زنان متاهل مبتلا به MS واقع در سنین 45-18 سال انجام گرفت؛ بدین ترتیب که لیستی از زنان مراجعه کننده به انجمن MS تبریز تهیه و طی تماس تلفنی، افراد از نظر معیارهای ورود و خروج پژوهش، مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس در جلسه ای حضوری، پرسش نامه های پیش آزمون (مشخصات دموگرافیک،MSISQ-19 ، SQOL-F،BDI-13 و FSS تکمیل شد و میزان ناتوانی بوسیله ابزار EDSS توسط یک متخصص مغز و اعصاب سنجیده شد. 70 نفر از زنانی که در هر یک از گویه هایMSISQ-19 نمره 4 یا 5 کسب کرده بودند، انتخاب شده و از طریق بلوک بندی تصادفی با استفاده از نرم افزار RAS با بلوک-های4 و 6 تایی با نسبت 1:1 به دوگروه (دریافت کننده مشاوره و کنترل) تخصیص داده شد. مشاوره جنسی در گروه مداخله (35 نفر) طی یک جلسه انفرادی 90-60 دقیقه ای و یا جلسات بیشتر در صورت نیاز انجام شد و گروه کنترل(35 نفر)، مراقبت های معمول را دریافت نمودند. 8 هفته بعد از اتمام مداخله، پرسشنامه های پس آزمون تکمیل شدند. داده ها پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t مستقل و تحلیل کوواریانس با کنترل اثر نمره پایه استفاده شد.
یافته¬ها
در این مطالعه، دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و بیماری، تفاوت معنی داری نداشتند (05/0 p>). قبل از مداخله بر اساس آزمون t مستقل، تفاوت آماری معنی داری در هیچ کدام از سطوح اختلالات جنسی بین دو گروه وجود نداشت اما 8 هفته بعد از برگزاری جلسات مشاوره، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر اختلالات جنسی سطح اول (003/0=p)، سطح سوم (02/0=p) و نمره کل صمیمیت و تعاملات جنسی (02/0=p) مشاهده شد.
همچنین بین گروه مداخله و کنترل، قبل و بعد از مداخله از نظر کیفیت زندگی جنسی و چهار حیطه ی احساسات روانی –جنسی، رضایت جنسی و ارتباطی، احساس خود کم بینی و احساس بی ارزشی و سرکوب بیان جنسی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0<P).
نتیجه گیری: مشاوره ي جنسي بر اساس مدل Ex-PLISSIT منجر به کاهش اختلالات جنسی سطح اول و سوم در زنان مبتلا به MS شد لذا پیشنهاد می گردد از این رویکرد مشاوره در کاهش اختلالات جنسی زنان مبتلا به MS استفاده گردد.