شیوع اختلال استرس پس از تروما متعاقب زایمان و ارتباط آن با رضایت مندی از زایمان و حمایت های درک شده در زنان مراجعه کننده به مجتمع های سلامت اراک، 1396
Abstract
چکیده: مقدمه : اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان، شامل تجربه زایمانی منجر به تهدید جان مادر یا نوزاد بوده و با خطر مرگ یا صدمه جدی برای مادر یا نوزادش همراه می باشد. با توجه به تغییر معیارهای تشخیصی زایمان تروماتیک از DSM-4 به DSM-5 و نظر به پیامدهای ناگوار اختلال استرس پس از تروما متعاقب زایمان، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اختلال استرس پس از تروما متعاقب زایمان و ارتباط آن با رضایت مندی از زایمان و حمایتهای درک شده در زنان مراجعه کننده به مجتمع های سلامت اراک طراحی شد.
روش کار : این مطالعه مقطعی از اردیبهشت تا شهریور سال 1396 بر روی 375 نفر از زنان زایمان کرده دارای تجربه زایمان تروماتیک بر اساس معیار(A) DSM- 5 بودند که جهت مراقبت های روتین طی روزهای 42 الی 60 پس از زایمان به مجتمع های سلامت شهر اراک مراجعه میکردند، انجام شد. نمونه گیری به صورت نمونه گیری چند مرحله ای انجام شد؛ بدین صورت که از بین 46 مجتمع سلامت واقع در شهر اراک، حدود نصف یعنی 23 مجتمع سلامت بصورت تصادفی با استفاده از سایت www.Random.org انتخاب و سپس با مراجعه به این مراکز، نمونه گیری به شکل در دسترس انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مامایی و نوزادی، چک لیست تشخیص اختلال استرس پس از تروما بر اساس DSM-5، پرسشنامه رضایت مندی از زایمان مک کی و پرسشنامه حمایت اجتماعی وینفلد و تایگمن بودند که توسط مصاحبه تکمیل شدند. جهت جلوگیری از خستگی نمونه ها، برخی از سئوالات از قبیل وزن نوزاد وسن حاملگی توسط پژوهشگر با استناد به پرونده تکمیل شد. از آمار توصیفی و تحلیلی شامل توزیع فراوانی، مجذور کای، کای دوی روند، T مستقل، من ویتنی و آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد.
یافته ها: شیوع اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان 7/26 درصد بود. اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان با افزایش رضایت مندی از زایمان (98/0-96/ 0CI: %95، 97/0=OR) و حمایتهای اجتماعی حین و پس از زایمان (91/0-26/ 0CI: %95، 62/0=OR) کاهش می یافت. علاوه بر موارد فوق، مادرانی که نوزاد بیقرار داشتند، احتمال اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان در آن ها افزایش می یافت (64/6-39/1CI: %95، 04/3=OR).
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان و نظر به پیامدهای منفی آن، طراحی مداخلات مناسب در راستای بهبود تجارب زایمانی و حمایتهای حین و پس از زایمان جهت پیشگیری از ابتلا به اختلال استرس پس از تروما بدنبال زایمان ضروری بنظر میرسد.