ارتباط استقلال حرفه‌ای و تنش اخلاقی پرستاران بخش‌های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1395
Abstract
چکیده: مقدمه: کاهش استقلال پرستاران می تواند موجب محدودیت تصمیم گیری و اقدام به موقع گردد. محدودیت استقلال ممکن است فرصت پرستاران را در انجام استدلال اخلاقی محدود ساخته و به دیسترس اخلاقی منجر گردد. لذا بررسی ارتباط بین استقلال پرستاران و دیسترس اخلاقی مطالعات بیشتری را می طلبد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی استقلال حرفه ای با تنش اخلاقی پرستاران می‌باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 173 نفر از پرستاران مرد و زن بخش های اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1395 که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند صورت گرفت. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌ی استقلال حرفه ای شاتزن هافر Schutzenhofe (1987) و پرسشنامه تنش اخلاقی کورلی (2001) بودند. جهت تجزیه‌و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS و از آزمونهای همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس چندمتغیری و t مستقل استفاده شد.
نتایج: نشان داد که استقلال حرفه ای پرستاران در حد پایین (90/16±20/83) و دیسترس اخلاقی آنان در حد متوسط (52/3±43/7) بود. بین استقلال حرفه ای و شدت و فراوانی تنش اخلاقی پرستاران رابطه‌ی معنیدار منفی وجود داشت (05/0 p<). نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیری نیز نشان داد نمره استقلال حرفه ای و تنش اخلاقی با سابقه خدمت در اورژانس رابطه داشت. ولی با جنسیت و نوع استخدام رابطه معناداری یافت نشد. همچنین بین وضعیت بیماران با شدت و فراوانی تنش اخلاقی ارتباط معنی‌داری مشاهده شد.