بررسی آلودگی تنوزونیک اسید در نمونه های رب گوجه فرنگی و آب انگور موجود در بازار شهر تبریز
Abstract
آلترناریا نوعی گونه مایکوتوکسین است که با تاثیر منفی بر محصولات کشاورزی قبل و بعد از برداشتشان باعث فساد میوه و سبزیجات میشود. در کل 70 نوع انواع مختلف از متابولیت های ثانویه سمی این گونه شناخته شده است. تنوزونیک اسید یکی از سمی ترین انواع این مایکوتوکسین ها است. این مایکوتوکسین بر روی انواع میوه جات و سبزیجات رشد میکند و مسبب آلودگی طیف زیادی از انواع مواد غذایی است و متاسفانه حد مجاز مشخصی برای مصرف انسان برای آن تعریف نشده است.
اهداف:
در این مطالعه تلاش شده تا با تشخیص تنوزونیک اسید در نمونه های آب انگور و رب گوجه فرنگی به میزان سلامت این فراورده های پرمصرف در بازار پرداخته و اطلاع از این موضوع به مقایسه آن با سایر کشورها بپردازیم.
روش کار:
در مجموع 40 نمونه آب انگور و 10 نمونه رب گوجه فرنگی خریداری شده از بازار شهر تبریز با استونیتریل/آب/فرمیک اسید (1,16,84) مخلوط شده و در نهایت با HPLC-UV مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتايج:
نتایج این مطالعه نشان داد که 35% از نمونه های آب انگور دارای مقادیری از TeA بودند. همچنین بازیافت تنوزونیک در حدود 96-108% همچنین LLOQ و ULOQبه ترتیب 10 و 1000 µg/L بدست آمدند. متاسفانه نمونه های رب گوجه فرنگی بعلت داشتن وجود پیک مزاحم در موقعیت TeA قابل بررسی نبود.
بحث :
با انجام این روش برای مطالعه تنوزونیک اسید به روشی سریع و کارامد برای سنجش میزان آن در آب انگور رسیدیم. این مطالعه اولین پژوهش در حیطه بررسی تنوزونیک اسید در ایران بوده است و نشان داد که تولید آب انگور نیازمند کنترل بیشتر دستگاه های نظارتی بوده تا میزان این مایکوتوکسین به حداقل برسد.