بررسي سطح اکسيژن و لاکتات شريان های ريوي و راديال در بيماران تحت عمل جراحي CABG با و بدون ماشين پمپ قلبي ريوي در بيمارستان شهيد مدني تبريز در سال 1396

Abstract

زمینه: جراحي کرونر، عملی پرهزينه و پرعارضه بوده و نياز به مراقبت جدّي بعد از عمل جراحی دارد. لذا به کارگيري روش هاي جراحي مناسب جهت خون رساني به بدن حين عمل جراحي ضروري بوده و نيازمند انجام تحقيق بيشتر جهت انتخاب روش مناسب جراحي مي باشد. هدف: هدف این مطالعه، بررسي سطح اکسيژن و لاکتات شريان ريوي و شريان راديال در بيماران تحت عمل جراحي CABG به دو شيوه ی off-pump CABG و on-pump CABG در بيمارستان شهيد مدني تبريز در سال 1396 بود. روش اجرا: اين مطالعه طی 8 ماه و به صورت آینده نگر انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیک، سابقه بیماری های زمینه ای، رژیم دارویی، اعتیاد بیماران و اطلاعات مربوط به سطح لاکتات و اکسیژن خون بیماران در شریان های ریوی و رادیال، قبل از عمل، حین عمل و در اتمام آن، در پرسشنامه مربوطه ثبت شد. یافته ها: تعداد 104 بیمار که تحت عمل جراحی CABG قرار گرفتند، مطالعه شدند که 53 نفر off-pump و 51 نفرon-pump بودند. سطح لاکتات در همه 5 نمونه خونی گرفته شده، در روش جراحی on-pump بالاتر بود. در مورد اکسیژن هم، در روش on-pumpشاهد افت اکسیژن حتی به کمتر از محدوده طبیعی آن بودیم، در حالی که در روشoff-pump این کاهش، کم تر بود. از نظر همودینامیک، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (p>0.05) هر چند شاخص های همودینامیک در CABG off-pump اندکی پایدارتر از on-pump CABG بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در روشoff-pump سطح لاکتات و اکسیژن در محدوده طبیعی باقی مانده و بین دو روش جراحی از نظر این دو شاخص، تفاوت ها هم از نظر آماری و هم از نظر بالینی معنی دار بودند. لذا به نظر می رسد که روش off-pump CABG با توجه به شاخص لاکتات و اکسیژن می تواند روش بهتری برای جراحی CABG باشد.