تهیه فرمولاسیون مایع به جامد سفیکسیم به منظور افزایش سرعت انحلال
Abstract
مقدمه: سفیکسیم از جمله داروهای نامحلول در آب میباشد که جذب خوراکی آن تحت تاثیر سرعت انحلال می باشد. با افزایش سرعت انحلال دارو میتوان فراهمی زیستی دارو را افزایش داد. تکنیک مایع به جامد (liquisolid) روش مناسبی برای افزایش سرعت انحلال داروهای کم محلول در آب به حساب می آید که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته است.
هدف مطالعه: هدف، بررسی کارایی روش مایع به جامد در افزایش سرعت انحلال داروهای نامحلول در آب با دوز درمانی بالا نظیر سفکسیم می باشد.
مواد و روش کار: برای تهیه سیستم مایع به جامد از میکروکریستالین سلولز (آویسل) به عنوان حامل و از سیلیکون دی اکسید کلوئیدال(سیلیکا) به عنوان ماده پوشاننده استفاده شد. از PEG400 به عنوان حلال و نیز از پلیمر PVP استفاده شد. فرمولاسیون مایع به جامد نهایی به شکل قرص فرموله شد. سیستم های مایع به جامد تهیه شده به صورت in-vitro توسط تست انحلال، تفرق اشعه x(XRD) و کالریمتری (DSC) مورد ارزیابی قرار گرفتند. و نیز 6 ماه بعد از تهیه فرمولاسيونها اثرات گذشت زمان بر روی سختی و انحلال قرص ها مطالعه گردید.
یافته ها: در سیستم های مایع به جامد سرعت رهش دارو نسبت به مخلوط های فیزیکی تسریع شد. با افزایش نسبت حلال به دارو مقدار داروی ریلیز شده در زمان مشابه نیز افزایش یافت. در بررسی طیف های DSC و XRD هیچگونه تغییر پلی مرفی در دارو یا تداخل و تشکیل کمپلکس با سایر اجزا فرمولاسیون مشاهده نگردید. بعد از گذشت 6 ماه نیز هیچ تغییری در سختی و انحلال قرص های مایع به جامد مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: استفاده از روش مایع به جامد موجب افزایش سرعت انحلال داروی سفیکسیم گردید. با افزایش سرعت انحلال انتظار می رود فراهمی زيستی دارو افزايش يافته و دز بکار گرفته شده کاهش يابد.